Στο γυμναστήριο
2015-02-03 20:08
"Μπορείτε να με βοηθήσετε λίγο με το καθισματάκι?" Ήταν η ερώτηση που μου άλλαξε τη ζωή.. Μια πανέμορφη νεαρή κοπέλα με ένα πλατύ χαμόγελο στεκόταν από πάνω μου και περίμενε να τη βοηθήσω με το όργανο των κοιλιακών.
-Βέβαια..
Της απαντάω και σηκώνομαι να τη βοηθήσω. "Ελπίζω να μην φανώ τελείως βλάκας που δεν ξέρω πως κατεβαίνει αυτό το πράγμα" σκεφτόμουν ενώ προσπαθούσα να το κατεβάσω.
-Εμμ νομίζω πως κατεβαίνει από αυτό το χερουλάκι.. Έτσι είπε ο Paul.
-Ο Paul πολλά λέει..
Της είπα και εκείνη απλά χαμογέλασε. Γαμώτο. Λες να ακούστηκα χαζός;
Τελικά χάρης την τύχη τα κατάφερα και το κατέβασα. Με ευχαρίστησε με αυτό το λαμπερό χαμόγελο και εκείνη ξεκίνησε τους κοιλιακούς της ενώ εγώ συνέχισα τα βάρη μου. Δεν με ξανακοίταξε από τότε..
Την επόμενη μέρα ξαναπήγα, αλλά δεν ήταν εκεί.. Περίμενα να την δω, δεν ήθελα κάτι άλλο, μόνο να τη δω. Εκείνη όμως δεν ήρθε.
Εισαγωγή: Το όνομα μου είναι Drake Styles είμαι 30 ετών και εργάζομαι σαν καθηγητής καράτε σε ένα γυμναστήριο της περιοχής μου. Η ζωή μου δεν είχε κανένα ενδιαφέρον, κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια.. ξυπνούσα, πήγαινα στο γυμναστήριο και κάποιες φορές έβγαινα το βράδυ με τους άλλους. Έκανα κάποιες σχέσεις αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Μέχρι που είδα εκείνη.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μου χαμογέλασε! Πρώτα με κοίταξε με αυτά τα υπέροχα καστανά της μάτια και μετά μου χαμογέλασε με αυτό το υπέροχο χαμόγελό της! Ύστερα έβγαλε το μπουφάν της και μπήκε μέσα να ξεκινήσει το πρόγραμμά της, ενώ εγώ ανέβηκα πάνω για να κάνω το μάθημά μου. <<Τι να κάνει τώρα κάτω;>> <<Θα μιλάει με κανέναν, τι να κάνει;>> <<Χαζο-υποσυνείδητο σταμάτα!>>
Μαθητής - Κύριε; Κύριε ακούτε;
D - Ναι; Τι συμβαίνει;
Μα - Είστε καλά;
D - Πάω λίγο στο.. στον κάτω όροφο.. εε, συνεχίστε εσείς. Κατέβηκα γρήγορα κάτω έπρεπε να τη δω. Να δω με ποιον μιλάει και τι κάνει.
? - Μπορώ να το κάνω και μόνη μου χαζέ! Την άκουσα να μιλάει σε κάποιον και να γελάει.
? - Χαχαχα είσαι θηρίο εσύ, όλα τα μπορείς! Έλα σήκωσε τα πέντε κιλά!
? - Γιατί εσύ πόσα σηκώνεις ρε και κοροϊδεύεις εμένα;
? - Εγώ; Αυτή τη στιγμή όχι πολλά.
? - Πόσα καλέ;
? - Είκοσι από το ένα χέρι και είκοσι από το άλλο.
? - Σιγά.. Είπε και τον σκούντηξε φιλικά. Ποιος είναι αυτός και τι σχέση έχει μαζί της;
Αφεντικό - Επ, Drake πως και κατέβηκες; Δεν έχεις μάθημα πάνω;
D - Ναι έχω αφεντικό, απλά κατέβηκα λίγο να.. να πιω λίγο νερό.
Α - Κατάλαβα..
D - Αφεντικό ποιος είναι αυτός; Δεν τον έχω ξαναδεί εδώ.
Α - Αυτός είναι ο Jim έρχεται εδώ δυο χρόνια, μου κάνει εντύπωση που δεν τον ξέρεις..
D - Όχι πρώτη φορά τον βλέπω.
Α - Μη φανταστείς, αλαζόνας είναι. Έρχεται γυμναστήριο για να κάνει σώμα και για να ρίχνει γυναίκες. Και απ' ότι φαίνεται αυτές τσιμπάνε μαζί του.
D - Τι εννοείς;
Α - Δες την πιτσιρίκα, έπεσε.
D - Μπορεί να είναι απλώς γνωστοί!
Α - Καλά ρε Drake, μην αρπάζεσαι! Δικιά σου είναι και θίχτηκες;
D - Εγώ.. λέω να επιστρέψω στο μάθημα.
Α - Τα λέμε μικρέ.
<<Είδες; Γουστάρει άλλον! Δεν έχεις καμία ελπίδα με την μικρή!>> <<Σκάσε επιτέλους!>>
Τελείωσα το μάθημα και πήγα στα αποδυτήρια να αλλάξω. Την είδα να βάζει τα παπούτσια της.
D - Γεια..
? - Α, γεια σου..
D - Συγνώμη αν σε τρόμαξα.
? - Δεν πειράζει, καληνύχτα!
<<Μίλα βλάκα!>>
D - Εε είναι αργά με τι θα φύγεις;
? - Μ' αρέσει να περπατάω μετά το γυμναστήριο και δεν είναι και τόσο αργά..
D - Χειμωνιάζει και πλέον νυχτώνει γρήγορα.. Θες να σε πάω εγώ κάπου;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
? - Εε όχι σε ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν χρειάζεται, αλήθεια θέλω να περπατήσω. Καληνύχτα!
D - Καληνύχτα.
<<Μεγάλη ήττα φίλε μου>>.
Γύρισα σπίτι φανερά απογοητευμένος. Είπαμε να με φτύνει, αλλά όχι κι έτσι. Άλλαξα τα ρούχα μου και αφού τσίμπησα κάτι ξάπλωσα στο κρεβάτι χωρίς να μπορώ να βγάλω τη μορφή της από το μυαλό μου και τη φωνή της από τα αυτιά μου. Μα τι όμορφη φωνή που έχει! Σαν μελωδία ακούγεται.. Και τι όμορφα μάτια. Ανάβουν φωτιά σε όποιον τα αντικρίζει. Τι να πω για τα χείλη της; Υπέροχα σαν κι εκείνη. Πόσο θα ήθελα να τα φιλήσω!
<<Ξεκόλλα Drake. Τι έπαθες; Αυτή είναι σίγουρα 10 χρόνια μικρότερη σου!>> Μα δεν με νοιάζει! Πρώτη φορά νιώθω έτσι. Θέλω τόσο να την αγκαλιάσω και να τη φιλήσω που δεν δίνω δεκάρα για την ηλικία της!
<<Εκείνη όμως θα δώσει. Δεν είσαι εσύ ο μικρότερος αλλά αυτή>> Ίσως όντως να δώσει, αλλά τι να κάνω; Δεν θέλω να μην την διεκδικήσω. Αισθάνομαι περίεργα για αυτήν.
<<Μα δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο!>> Κι όμως έχει. Εκπέμπει κάτι το λαμπερό, είναι γλυκιά και αυτό φαίνεται. Πρέπει να την κάνω να με προσέξει, να μάθω πως την λένε, που μένει.. Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος.
Την άλλη μέρα δεν έβρισκα την ώρα να την ξαναδώ. Να δω το λαμπερό της χαμόγελο.. Ξεκίνησα νωρίτερα για το γυμναστήριο αυτή τη φορά έτσι θα είχα χρόνο να κάτσω κάτω στα όργανα και αν είχα την τύχη θα έβλεπα κι εκείνη..
Όταν πήγα δεν ήταν εκεί και έτσι ξεκίνησα τη γυμναστική για να ξεχαστώ. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, όλη μέρα σκέφτομαι μόνο εκείνη. Αφού κοίταξα έξω από το παράθυρο για εκατοστή φορά την είδα να έρχεται σιγά σιγά προς το γυμναστήριο. Ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο μου, ενώ δεν ήξερα τι να της πω για της πιάσω τη συζήτιση.
? - Γεια!
D - Γεια σου, τι κάνεις;
? - Καλά εσύ;
D - Καλά κι εγώ. Μιλάμε τόσες μέρες και δεν ξέρω το όνομά σου.
? - Σωστά κι εγώ δεν ξέρω το δικό σου.
D - Drake χάρηκα. Είπα και άπλωσα το χέρι μου προς το μέρος της για να την χαιρετήσω.
? - Κι εγώ χάρηκα Drake.
D - Δεν μου είπες όμως το δικό σου όνομα..
? - Και ούτε πρόκειται..
D - Μα γιατί;
? - Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει! Μου έκλεισε το μάτι εύθυμα και απομακρύνθηκε από κοντά μου, ενώ πλησίασε το βλάκα με τον οποίο μίλαγε χθες.
<<Τι σημαίνει αυτό;>>
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
<<Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει>> τα λόγια της αυτά στροβιλίζουν στο μυαλό μου όλη μέρα.. τι να εννοούσε; Θέλει να μάθω πως τη λένε; Να την κυνηγήσω δηλαδή; Άρα νοιάζεται! Πώς να αντιδράσω τώρα, μετά από αυτό που μου είπε;
Το επόμενο απόγευμα δεν είχα μάθημα στο γυμναστήριο, κάτι που με βολεύει αρκετά εφόσον θα ερχόταν να με επισκεφτεί η αδερφή μου από το Λονδίνο. Η αγαπημένη μου μικρή αδερφή Λία.. Ένα σωστό τερατάκι θα έλεγα καλύτερα! Μια όμορφη ξανθιά κοπέλα με γαλανά μάτια εντελώς διαφορετική από 'μένα. Η Λια είναι η χαρά της ζωής! Πάντα χαμογελάει και έχει την τάση να με πειράζει και να με ενοχλεί συνεχώς..
Όπως ήταν φυσικό η Λία ήθελε να βγούμε, έτσι αφού πήγα να την πάρω από το αεροδρόμιο πήρα τηλέφωνο τους φίλους μου για να βγούμε. Αισθανόμουν άσχημα απέναντί τους, εφόσον τους είχα φτύσει ήδη πολλές φορές απλά και μόνο για να καθίσω παραπάνω ώρες στο γυμναστήριο και να τη χαζεύω να προσπαθεί να σηκώσει το εφτάκιλο βαράκι..
Λ - Hello!
D - Γεια σου Λία..
Λ - Τι κάνει ο αγαπημένος μου αδερφούλης;
D - Καλά είμαι.. Εσύ τι κάνεις; Πώς ήταν το ταξίδι σου;
Λ - Εξαιρετικό! Απέναντί μου καθόταν ένας κούκλος..
D - Λία!
Λ - Χαχαχα, σιγά καλέ!
Το βραδάκι ντύθηκα και περίμενα την τρελή αδερφή μου να ετοιμαστεί για να φύγουμε.
D - Άντε Λία, τι κάνεις τόση ώρα;
Λ - Κατεβαίνω σε λίγο!
Φυσικά το "σε λίγο" της Λίας είναι ένα μισάωρο στα σίγουρα..
Αφού ετοιμάστηκε κι εκείνη ξεκινήσαμε μαζί για το μπαρ που μας περίμεναν οι φίλοι μου. Όταν μπήκα μέσα όπως ήταν φυσικό σοκαρίστηκα..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε ένα από τα κεντρικά τραπέζια του μαγαζιού βρισκόταν εκείνη με την παρέα της! Με είδε και με χαιρέτησε κουνώντας το κεφάλι της. Το ίδιο έκανα κι εγώ.
Αφού καθίσαμε και παραγγείλαμε όλοι ξεκίνησαν διάφορες συζητήσεις που για 'μένα δεν είχαν νόημα. Την κοίταζα να χορεύει και ομολογώ πως με είχε μαγέψει.. Είναι πολύ όμορφη στο γυμναστήριο, αλλά απόψε είναι το κάτι άλλο! Πανέμορφη όπως πάντα. Φορούσε ένα στενό μαύρο παντελόνι που "έγλυφε" τα γυμνασμένα πόδια της και ένα κοντό μπλουζάκι το οποίο έφτανε λίγο πάνω από την κοιλιά της. Δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή, οπότε θεωρώ πως η επιλογή των ψηλοτάκουνων παπουτσιών ήταν η καλύτερη! Ένα κατακόκκινο κραγιόν ολοκλήρωνε αυτή την τέλεια εμφάνιση ενώ ήταν η αιτία να χάσω το μυαλό μου και να μην μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της. Θέλω να ορμήξω και να φιλήσω αυτά τα φλογερά χείλη!
Από το γλυκό μεθύσι που μου προκάλεσε η εμφάνισή της με έβγαλε η αδερφή μου. Η Λία ήθελε να χορέψει και έψαχνε ένα καλό κορόιδο για παρέα. Κάποιοι φίλοι μου προσφέρθηκαν, αλλά εκείνη επέμενε να χορέψει μαζί μου.
Έτσι με σήκωσε με το ζόρι αρχίσαμε να χορεύουμε μαζί και για μια στιγμή εκείνη έφυγε από το μυαλό μου και το μόνο που έβλεπα ήταν τη χαρά της αδερφής μου. Την αγκάλιασα και της είπα πως μου είχε λείψει και πως χαίρομαι τόσο που ήρθε να με επισκεφτεί.
Αφού επιτέλους κουράστηκε η Λία επιστρέψαμε στο τραπέζι μας και ενώ προσπάθησα να την εντοπίσω κάπου στο μαγαζί, δεν ήταν πουθενά.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε ένα από τα κεντρικά τραπέζια του μαγαζιού βρισκόταν εκείνη με την παρέα της! Με είδε και με χαιρέτησε κουνώντας το κεφάλι της. Το ίδιο έκανα κι εγώ.
Αφού καθίσαμε και παραγγείλαμε όλοι ξεκίνησαν διάφορες συζητήσεις που για 'μένα δεν είχαν νόημα. Την κοίταζα να χορεύει και ομολογώ πως με είχε μαγέψει.. Είναι πολύ όμορφη στο γυμναστήριο, αλλά απόψε είναι το κάτι άλλο! Πανέμορφη όπως πάντα. Φορούσε ένα στενό μαύρο παντελόνι που "έγλυφε" τα γυμνασμένα πόδια της και ένα κοντό μπλουζάκι το οποίο έφτανε λίγο πάνω από την κοιλιά της. Δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή, οπότε θεωρώ πως η επιλογή των ψηλοτάκουνων παπουτσιών ήταν η καλύτερη! Ένα κατακόκκινο κραγιόν ολοκλήρωνε αυτή την τέλεια εμφάνιση ενώ ήταν η αιτία να χάσω το μυαλό μου και να μην μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της. Θέλω να ορμήξω και να φιλήσω αυτά τα φλογερά χείλη!
Από το γλυκό μεθύσι που μου προκάλεσε η εμφάνισή της με έβγαλε η αδερφή μου. Η Λία ήθελε να χορέψει και έψαχνε ένα καλό κορόιδο για παρέα. Κάποιοι φίλοι μου προσφέρθηκαν, αλλά εκείνη επέμενε να χορέψει μαζί μου.
Έτσι με σήκωσε με το ζόρι αρχίσαμε να χορεύουμε μαζί και για μια στιγμή εκείνη έφυγε από το μυαλό μου και το μόνο που έβλεπα ήταν τη χαρά της αδερφής μου. Την αγκάλιασα και της είπα πως μου είχε λείψει και πως χαίρομαι τόσο που ήρθε να με επισκεφτεί.
Αφού επιτέλους κουράστηκε η Λία επιστρέψαμε στο τραπέζι μας και ενώ προσπάθησα να την εντοπίσω κάπου στο μαγαζί, δεν ήταν πουθενά.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Την άλλη μέρα στο γυμναστήριο την περίμενα να έρθει όπως κάθε απόγευμα. Κατά τις 7 μπήκε και άφησε τη ζακέτα της στην κρεμάστρα.
D - Γεια..
? - Γεια. Μου πέταξε εκείνη αδιάφορα.
Τι έγινε τώρα; Έφαγα άκυρο πριν μιλήσω καν; Μετά από λίγο την είδα να δυσκολεύεται να σηκώσει την μπάρα που κάποιος άλλος είχε παρατήσει πάνω στον άδειο πάγκο και έτρεξα να τη βοηθήσω.
? - Δεν χρειάζεται. Μου είπε χωρίς καν να με κοιτάξει και φώναξε εκείνο το φλώρο που χασκογελούσε μαζί του την προηγούμενη φορά για να την βοηθήσει. Τι της έκανα;
Όταν η ώρα πήγε 9 βγήκα από το γυμναστήριο και περίμενα να έρθει να με πάρει η Λία, η οποία έχει δανειστεί το αμάξι μου αυτές τις μέρες, για να με πάρει και να πάμε για φαγητό. Μετά από λίγα λεπτά βγήκε κι εκείνη.
D - Καληνύχτα..
? - Γεια.
D - Συγνώμη αλλά έκανα κάτι που σε πείραξε;
? - Τι θες να πεις;
D - Είσαι πολύ ψυχρή απέναντί μου. Εκείνη την ώρα ήρθε η αδερφή μου και αφού μου κόρναρε μου έκανε νόημα να μπω στο αμάξι.
? - Σε περιμένει η κοπέλα σου, δεν θέλω να σε καθυστερώ.
D - Η ποια;
? - Η κοπέλα σου. Τα λέμε. Γεια. Πριν προλάβω να απαντήσω είχε ήδη φύγει. Την Λία εννοούσε; Πιστεύει πως τα έχω με τη Λία. Γιαυτό είχε φύγει από το μπαράκι εκείνο το βράδυ, μόλις σηκώθηκα να χορέψω μαζί της! Μάλλον γιαυτό είναι επιθετική απέναντί μου. Αυτό σημαίνει πως με θέλει!
Λ - Ποια ήταν εκείνη αδερφούλη;
D - Μια κοπέλα.
Λ - Μια οποιαδήποτε κοπέλα;
D - Τι θέλεις Λία;
Λ - Σε βλέπω κάπως σκεπτικό γι' αυτό ρωτάω.
D - Δεν έχω κάτι.
Λ - Σ'αρέσει;
D - Ρε Λία! Τι αδιάκριτη που γίνεσαι!
Λ - Σ'αρέσει. Σε εκείνη αρέσεις;
D - Δεν ξέρω.. Της είπα το όνομά μου αλλά αυτή δεν μου είπε το δικό της.
Λ - Γιατί;
D - Είπε μόνο "όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει" και τώρα θύμωσε επειδή νόμιζε πως είσαι η κοπέλα μου και πάω να κάνω κάτι και μαζί της.
Λ - Άρα ενδιαφέρεται. Γιατί δεν ρωτάς τον Paul πως τη λένε;
D - Λες να μην το σκέφτηκα; Δεν θα έρθει στο γυμναστήριο για κάνα μήνα. Ετοιμάζει τα εγκαίνια του καινούριου του γυμναστηρίου.
Λ - Άρα έχει αφήσει κάποιον υπεύθυνο πίσω.
D - Ναι, τον Χιθ.
Λ - Άκου τι θα κάνεις, άστη να πιστεύει πως είμαι η κοπέλα σου και πήγαινε ψάξε το όνομά της στον κατάλογο που κρατάει ο Paul για τις πληρωμές.
D - Λια εκεί υπάρχουν δεκάδες ονόματα πως θα ξέρω το δικό της;
Λ - Δες την ημερομηνία που ξεκίνησε τη συνδρομή της χαζέ.. Θυμάσαι πότε ξεκίνησε;
D - Εννοείται!
Λ - Βρες όσες κοπέλες ξεκίνησαν εκείνη την ημερομηνία και ρώτα αυτόν τον Χιθ ποιες είναι.
D - Πώς δηλαδή;
Λ - Δήθεν από περιέργεια, εκεί που θα κάθεστε. Αλλά για να μην καταλάβει κανείς τίποτα γιαυτό ρώτησε τον από τον κατάλογο.
D - Γιατί να μην του τη δείξω απλώς;
Λ - Για να μην δώσεις στόχο άνθρωπε μου! Θες να καταλάβουν όλοι πως τη γουστάρεις;
D - Ασφαλώς όχι!
Λ - Γιαυτό σου λέω μπουμπούνα..
D - Καλή ιδέα!
Λ - Κάνε αυτό και βλέπουμε μετά..
Ακολούθησα την συμβουλή της Λίας και..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ακολούθησα τη συμβουλή της Λίας και βρήκα τις κοπέλες που ξεκίνησαν την συνδρομή τους εκείνη την συγκεκριμένη ημερομηνία.
"Χιθ ποια είναι η Μαίρη Σουάν;"
"Μια κυρία που έρχεται εδώ"
"Ποια είναι;"
"Δεν είναι εδώ τώρα, δεν έρχεται κάθε μέρα. Δεν τη βολεύει με τα φροντιστήρια των παιδιών της." Άρα δεν είναι αυτή.
"Η Ρεβέκκα Μίλερ;"
"Να αυτή εκεί"
"Αυτή στην μπάρα ή στους ραχιαίους;"
"Αυτή στους ραχιαίους"
Ναι! Αυτή είναι! Ρεβέκκα Μίλερ.
"Μάλιστα"
"Γιατί ρωτάς;"
"Για να περάσει η ώρα μωρέ"
"Κατάλαβα"
"Πάω να κάνω λίγο γυμναστική Χιθ, βαριέμαι να κάθομαι"
"Εντάξει φίλε"
Πλησίασα προς το μέρος της και την ρώτησα:
"Έχεις πολλά ακόμη εδώ;"
"Όχι" μου είπε στον ίδιο ψυχρό τόνο που μου μιλάει αυτές τις δύο μέρες.
"Εντάξει, θα περιμένω να τελειώσεις Ρεβέκκα" είπα και της έκλεισα το μάτι ενώ εκείνη με κοίταξε με έκπληκτο ύφος.
Όταν τελείωσα με το πρόγραμμα μου πήγα στα αποδυτήρια να αλλάξω. Έβγαλα την μπλούζα μου, όταν άκουσα κάποιον να έρχεται. Ήταν εκείνη..
"Γεια σου ξανά Ρεβέκκα"
"Γεια σου"
"Σε βλέπω κάπως προβληματισμένη, είσαι εντάξει;"
"Ναι, δηλαδή.. πως ξέρεις το όνομά μου;"
"Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει δεν είπαμε;" της χαμογέλασα κι έφυγα από τα αποδυτήρια.
Μόλις ανέβηκα στον επάνω όροφο, στο γυμναστήριο μπήκε η Λία, την οποία αγκάλιασα αφού πρώτα βεβαιώθηκα πως μας έβλεπε η Ρεβέκκα.
Πήρα την αδερφή μου και φύγαμε, απολαμβάνοντας το έκπληκτο ύφος της όταν μας είδε μαζί.
"Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις" με μάλωσε η Λία.
"Δεν κάνω κάτι"
"Κάνεις"
"Εσύ δεν είπες να την αφήσω να νομίζει πως είσαι η κοπέλα μου;"
"Ναι αλλά χωρις να το κάνεις προκλητικά, θα την ξενερώσεις"
"Προς το παρόν βλέπω να πιάνει πάντως!"
"Μην την δεις καμιά μέρα αγκαλίτσα με κανέναν άλλον!" Γρουσούζα Λία..
"Ο,τι πεις"
Την άλλη μέρα αφού μπήκα στο γυμναστήριο κατευθύνθηκα προς τα αποδυτήρια όπου την άκουσα να μιλάει στο κινητό.
"Ναι, ναι μωράκι μου ανυπομονώ να βρεθούμε το βραδάκι. Ναι κι εμένα μου έλειψες. Τα λέμε αργότερα. Φιλάκια πολλά!"
Ποιος είναι αυτός και γιατί μιλάει μαζί της;
Ακολούθησα τη συμβουλή της Λίας και βρήκα τις κοπέλες που ξεκίνησαν την συνδρομή τους εκείνη την συγκεκριμένη ημερομηνία.
"Χιθ ποια είναι η Μαίρη Σουάν;"
"Μια κυρία που έρχεται εδώ"
"Ποια είναι;"
"Δεν είναι εδώ τώρα, δεν έρχεται κάθε μέρα. Δεν τη βολεύει με τα φροντιστήρια των παιδιών της." Άρα δεν είναι αυτή.
"Η Ρεβέκκα Μίλερ;"
"Να αυτή εκεί"
"Αυτή στην μπάρα ή στους ραχιαίους;"
"Αυτή στους ραχιαίους"
Ναι! Αυτή είναι! Ρεβέκκα Μίλερ.
"Μάλιστα"
"Γιατί ρωτάς;"
"Για να περάσει η ώρα μωρέ"
"Κατάλαβα"
"Πάω να κάνω λίγο γυμναστική Χιθ, βαριέμαι να κάθομαι"
"Εντάξει φίλε"
Πλησίασα προς το μέρος της και την ρώτησα:
"Έχεις πολλά ακόμη εδώ;"
"Όχι" μου είπε στον ίδιο ψυχρό τόνο που μου μιλάει αυτές τις δύο μέρες.
"Εντάξει, θα περιμένω να τελειώσεις Ρεβέκκα" είπα και της έκλεισα το μάτι ενώ εκείνη με κοίταξε με έκπληκτο ύφος.
Όταν τελείωσα με το πρόγραμμα μου πήγα στα αποδυτήρια να αλλάξω. Έβγαλα την μπλούζα μου, όταν άκουσα κάποιον να έρχεται. Ήταν εκείνη..
"Γεια σου ξανά Ρεβέκκα"
"Γεια σου"
"Σε βλέπω κάπως προβληματισμένη, είσαι εντάξει;"
"Ναι, δηλαδή.. πως ξέρεις το όνομά μου;"
"Όποιος ενδιαφέρεται μαθαίνει δεν είπαμε;" της χαμογέλασα κι έφυγα από τα αποδυτήρια.
Μόλις ανέβηκα στον επάνω όροφο, στο γυμναστήριο μπήκε η Λία, την οποία αγκάλιασα αφού πρώτα βεβαιώθηκα πως μας έβλεπε η Ρεβέκκα.
Πήρα την αδερφή μου και φύγαμε, απολαμβάνοντας το έκπληκτο ύφος της όταν μας είδε μαζί.
"Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις" με μάλωσε η Λία.
"Δεν κάνω κάτι"
"Κάνεις"
"Εσύ δεν είπες να την αφήσω να νομίζει πως είσαι η κοπέλα μου;"
"Ναι αλλά χωρις να το κάνεις προκλητικά, θα την ξενερώσεις"
"Προς το παρόν βλέπω να πιάνει πάντως!"
"Μην την δεις καμιά μέρα αγκαλίτσα με κανέναν άλλον!" Γρουσούζα Λία..
"Ο,τι πεις"
Την άλλη μέρα αφού μπήκα στο γυμναστήριο κατευθύνθηκα προς τα αποδυτήρια όπου την άκουσα να μιλάει στο κινητό.
"Ναι, ναι μωράκι μου ανυπομονώ να βρεθούμε το βραδάκι. Ναι κι εμένα μου έλειψες. Τα λέμε αργότερα. Φιλάκια πολλά!"
Ποιος είναι αυτός και γιατί μιλάει μαζί της;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έκανα θόρυβο για να καταλάβει πως είμαι στο δωμάτιο.
"Α γεια. Πότε ήρθες; Δεν σε κατάλαβα"
"Μόλις μπήκα" της απάντησα ξερά.
"Μάλιστα. Πάω, γιατί έχω πολλά να κάνω"
"Όπως;"
Πραγματικά πληγώθηκα όταν την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο, αλλά πολύ περισσότερο εκνευρίστηκα. Γιατί να δίνει ψεύτικες ελπίδες σε 'μένα αφού τα 'χει με άλλον;
"Εννοώ πως έχω δύσκολο πρόγραμμα"
"Κατάλαβα. Κι εγώ. Τα λέμε" Της είπα το ίδιο ψυχρά και βγήκα από τα αποδυτήρια.
Δεν θα με κοροϊδεύει αυτή εμένα. Αφού είναι τέτοια ας κάτσει με τον άλλον. Πρέπει να την βγάλω από το μυαλό μου. Μα πως γίνεται αυτό; Σκέφτομαι τα όμορφα παιχνιδιάρικα μάτια της και το λαμπερό της χαμόγελο. Προσπαθώ να μην την σκέφτομαι, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο. Όχι δεν πρέπει ούτε να καταλάβει πως την κοιτάζω! Έχουμε κι έναν εγωισμό! Δεν θα με κάνει ό,τι θέλει αυτή.
Τελείωσα με το πρόγραμμα μου και μετά ανέβηκα πάνω για τα μαθήματα μου. Όταν τελείωσα ήμουν τόσο κουρασμένος που το μόνο που ήθελα ήταν να σωριαστώ στο κρεβάτι μου και να κοιμηθώ.
"Γιατί τέτοια μούτρα;"
"Τι έχουν τα μούτρα μου;"
"Μια έκφραση θυμού. Όλα καλά;"
"Ναι μωρέ. Απλά την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο και να στέλνει φιλάκια στο μωρό της που της έλειψε πολύ και ανυπομονεί να το δει!"
"Α γι' αυτo είσαι έτσι. Στο είπα πως θα την ξενερώσεις"
"Τώρα ξενέρωσα κι εγώ όμως. Τέρμα η Ρεβέκκα για 'μένα!"
"Είσαι σίγουρος Drake;"
"Πιο σίγουρος δεν γίνεται. Εξάλλου δεν την χρειάζομαι. Μπορώ να βρω πολλές κοπέλες που να ενδιαφέρονται για 'μένα σαν άνδρα και όχι ως παιχνιδάκι!"
Γυρίσαμε σπίτι και αφού καληνύχτισα τη Λία πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι μου και ενώ ήμουν τoσο κουρασμένος σκεφτόμουν μόνο εκείνη χωρίς να μπορώ να κοιμηθώ. Μα είναι τόσο όμορφη γαμώτο! Αλλά δεν πειράζει, θα βρω πολλά όμορφα κορίτσια. Και μ' αρέσει τόσο πολύ! Σιγά, δεν είναι η πρώτη φορά που θέλω μια κοπέλα. Μα δεν ήθελα ποτέ ξανά γυναίκα τόσο πολύ! Θα θελήσω, γεμάτος είναι ο κόσμος από γυναίκες. Μέσα στο κεφάλι μου ο εαυτός μου χωρισμένος σε δύο στρατόπεδα έκανε διάλογο και δεν με άφηνε να κοιμηθώ.
Έκλεισα τα μάτια μου, άδειασα το μυαλό μου, παρακάλεσα τον εαυτό μου να προχωρήσει και επιτέλους κοιμήθηκα!
Το άλλο πρωί σηκώθηκα, ντύθηκα και πήγα για τρέξιμο. Δεν θα παραμελήσω τον εαυτό μου για καμιά Ρεβέκκα.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου και συνέχισα να τρέχω κοντά στο λιμάνι.
Μα δεν είναι δυνατόν..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Την είδα σε μια καφετέρια μαζί με μια κοπέλα. Σταμάτησα και τις χαιρέτησα ευγενικά.
"Ει γεια σου!" Είπε η Ρεβέκκα χαμογελώντας.
"Γεια σου Ρεβέκκα. Η κοπέλα;"
"Η φίλη μου, η Μαίρη. Μαίρη από 'δω ο Drake, τον γνώρισα στο γυμναστήριο"
"Χάρηκα για τη γνωριμία" είπα και της έσφιξα φιλικά το χέρι.
"Εγώ να δεις πόσο χάρηκα Drake. Θα κάτσεις να σε κεράσουμε έναν καφέ;"
"Δυστυχώς δεν μπορώ. Είχα πάει για τρέξιμο και πρέπει να επιστρέψω σπίτι και να κάνω μπάνιο γρήγορα. Εσύ Ρεβέκκα τρέχεις;"
"Όχι τόσο συχνά.."
"Τρέχω όμως εγώ!" Βιάστηκε να πει η Μαίρη.
"Α ναι;"
"Ναι κάθε μέρα, απλά σήμερα είπα να κάνω ένα διάλειμμα.. Μέχρι τώρα ήμουν μόνη, αλλά εφόσον γνώρισα εσένα τι λες να τρέχουμε μαζί;"
"Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα!"
"Τέλεια! Αυτός είναι ο αριθμός μου" Έγραψε σε μια χαρτοπετσέτα το τηλέφωνο της.
"Και αυτός ο δικός μου"
"Πάρε με όποτε θέλεις.. Εγώ δεν θέλω να σε ενοχλήσω"
"Κι εσύ το ίδιο. Ποτέ δεν ενοχλούμε από μια όμορφη γυναίκα!"
"Μαίρη εμείς να φεύγουμε" Η Ρεβέκκα διέκοψε το φλερτάρισμα που είχα με τη Μαίρη.
"Ναι κι εγώ να πηγαίνω. Τα λέμε κορίτσια! Μαίρη θα περιμένω!"
"Θα σε πάρω Drake!"
Ωραία γυναίκα η Μαίρη. Ψηλή, ξανθιά, με μεγάλα καστανά μάτια και ωραίο σώμα αν και δεν πίστεψα πως τρέχει κάθε μέρα κρατιέται πολύ καλά. Η Ρεβέκκα φάνηκε δυσαρεστημένη από το παιχνίδι μας. Ίσως ζήλεψε. Μακάρι να ζήλεψε! Αλλά εγώ λέω να εκμεταλλευτώ την κατάσταση και να κάνω κάτι με την Μαίρη.
Το βράδυ την πήρα τηλέφωνο, εφόσον η κοπέλα μου έδειξε πως ενδιαφέρεται.
"Γεια σου Μαίρη"
"Ο κούκλος από το γυμναστήριο;"
"Χαχα ναι"
"Γεια σου Drake"
"Τι κάνεις σε ενοχλώ;"
"Ασφαλώς όχι"
"Έλεγα αν θες να βγούμε"
"Απόψε;"
"Ναι"
"Μωρέ έχω κανονίσει με την παρέα μου. Θες να έρθεις κι εσύ;"
Στην παρέα της είναι λογικά και η Ρεβέκκα!
"Δεν έχω πρόβλημα. Η παρέα σου όμως δεν θα 'χει πρόβλημα να βγει με έναν άγνωστο;"
"Μα γι' αυτό θα βγούμε, για να τους γίνεις γνωστός"
"Χαχα σωστόo κι αυτό. Ωραία που θα σας βρω;"
"Στο μπαράκι κοντά στο λιμάνι, δίπλα από την καφετέρια που μας βρήκες σήμερα"
"Κατάλαβα. Στο Eye δεν λες;"
"Ακριβώς"
"Και τι ώρα θα πάτε;"
"Σε καμιά ωρίτσα. Κατά τις δέκα"
"Ωραία στις δέκα θα είμαι εκεί"
"Ανυπομονώ"
"Κι εγώ. Τα λέμε από κοντά"
"Τα λέμε Drake"
Κλείσαμε το τηλέφωνο και ετοιμάστηκα για να βγω. Δέκα λεπτά πριν της δέκα πήρα το αυτοκίνητο και ξεκίνησα για το Eye. Θα ήταν κι εκείνη εκεί λογικά. Σύνελθε Drake, εσύ πας για τη Μαίρη και όχι για τη Ρεβέκκα. Ναι πάω για τη Μαίρη..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπήκα στο μπαρ και τις είδα. Σε ένα τραπέζι στην άκρη του μαγαζιού καθόταν η Ρεβέκκα και η Μαίρη με μια άλλη γυναίκα και δύο άντρες. Πλησίασα προς το μέρος τους και η Μαίρη ανέλαβε να με συστήσει στους φίλους της, οι οποίοι όπως ήταν φυσικό δεν με ήξεραν. Με δέχτηκαν στην παρέα τους όλοι, εκτός από τη Ρεβέκκα, η οποία όλο το βράδυ με κοιτούσε με υποτιμητικό ύφος, ενώ τα μάτια της πέταξαν φωτιές από οργή όταν έπιασα τη Μαίρη από το μέση για να χορέψουμε. Από την άλλη μεριά η Μαίρη έδειχνε ενθουσιασμένη και χαλαρή μαζί μου. Γελούσε με αυτά που της έλεγα και φανέρωνε ξεκάθαρα το ενδιαφέρον της.
"Δάσκαλος καράτε είπαμε Ντρέικ;" Με ρώτησε ο ένας από τους δύο άντρες τις παρέας, ο Σαμ.
"Ναι, καράτε"
"Πως και αποφάσισες να κάνεις κάτι τέτοιο;"
"Μου άρεσε από παιδί αυτό το άθλημα"
"Μάλιστα και τώρα δουλεύεις.."
"Στο γυμναστήριο που πηγαίνει η Ρεβέκκα"
"Σας είπα ότι σκέφτομαι να ξεκινήσω κι εγώ γυμναστήριο;" Ρώτησε η Μαίρη κοιτάζοντας εμένα.
"Τότε να έρθεις εκεί που δουλεύω"
"Εκεί θα έρθω!"
Η Ρεβέκκα ήπιε το τρίτο ποτήρι ουίσκι για σήμερα.
"Μαίρη νόμιζα πως σιχαίνεσαι τη γυμναστική" Είπε η Ρεβέκκα.
"Όχι δεν είναι αλήθεια αυτό, κάποτε ναι δεν μου άρεσε"
"Πότε;" Τη ρώτησα με περιέργεια.
"Στο λύκειο" είπε και γελάσαμε όλοι μαζί της, εκτός από τη Ρεβέκκα.
"Η γυμναστική και η υγιεινή διατροφή είναι πολύ σημαντικά"
"Ειδικά υγιεινά τρώω κάθε μέρα"
"Από πότε;" Ρώτησε ειρωνίκα η Ρεβέκκα.
"Από πάντα!" Την κοίταξε με αγριεμένα η Μαίρη.
"Αν δεν κάνω λάθος χθες δεν φάγαμε μαζί μια πίτσα και ένα μπολ παγωτό;"
"Καμιά φορά ξεφεύγω λίγο από την υγιεινή διατροφή μου" Μου είπε απολογητικά.
"Αυτό δεν είναι κακό. Όλοι το κάνουν. Ακόμη κι εγώ που η δουλειά μου με αναγκάζει να γυμνάζομαι και να τρώω υγιεινά, κάποιες φορές ξεφεύγω λιγάκι"
"Μμ θα ξεφεύγουμε μαζί τότε"
"Αν θέλεις" της έκλεισα το μάτι και γύρισα προς τη Ρεβέκκα.
"Μα καλά Ρεβέκκα που είχες κρυμμένη τη φίλη σου τόσο καιρό;"
"Δεν την είχα εγώ κρυμμένη. Τα είχε με άλλον, πριν λίγες μέρες χώρισαν"
"Αλήθεια Μαίρη;"
"Δεν ήταν κάτι σημαντικό"
"Ε όχι. Δυο μέρες έκλαιγες για αυτόν"
"Ρεβέκκα δεν ξέρεις τι λες"
"Δεν είναι καλό να λες ψέμματα"
"Σταμάτα" Της είπε θυμωμένα η Μαίρη.
"Εσύ Ντρέικ δεν έχεις κάποια σχέση αυτό το διάστημα;" Με ρώτησε η Μαίρη, η όποια πλέον είχε κολλήσει πάνω μου.
"Όχι είμαι ελεύθερος"
"Πως όχι; Μην λες ψέμματα" Είπε η Ρεβέκκα.
"Δεν έχω σχέση"
"Και η κοπελίτσα που χόρευες μαζί της; Που σε έπαιρνε από το γυμναστήριο κάθε βράδυ; Που την αγκάλιαζες;"
"Ήταν η αδερφή μου" Εγώ της χαμογέλασα κι εκείνη φαινόταν σαστισμένη. Σαν να είχε κάνει μια τρομερή ανακάλυψη.
"Νομίζω πως δεν νιώθω και πολύ καλά. Καλύτερα να φύγω" Η Ρεβέκκα φαινόταν έτοιμη να σωριαστεί στο πάτωμα.
"Δεν γίνεται να οδηγήσεις σε αυτή την κατάσταση" Της είπε ο Σαμ.
"Δεν έχω κάτι. Θα είμαι εντάξει"
"Δεν υπάρχει περίπτωση!" Τώρα το λόγο πήρε η άλλη κοπέλα της παρέας, η Άννι.
Να η ευκαιρία μου.
"Κι εγώ λέω να φύγω παιδιά, πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο"
"Ορίστε! Θα σε πάει ο Ντρέικ" είπε ο Σαμ.
"Δεν σε πειράζει έτσι;" Με ρώτησε.
"Αν με πειράζει; Όχι.. κανένα πρόβλημα"
"Είπα θα πάω μόνη μου" Η Ρεβέκκα παραπάτησε και την κράτησα εγώ, εφόσον στεκόμουν δίπλα της. "Εντάξει, ας με πας εσύ. Αλλά το αμάξι μου;"
"Θα το πάρει η Μαίρη, δεν σε πειράζει, έτσι δεν είναι γλύκα;" Όταν αποκάλεσα τη Μαίρη γλύκα φωτίστηκε το πρόσωπό της και δέχτηκε πρόθυμα να πάρει το αυτοκίνητο της Ρεβέκκας.
Στηριγμένη από πάνω μου, η Ρεβέκκα βγήκε από το μαγαζί και προχωρούσαμε μαζί σιγά σιγά προς το αυτοκίνητό μου.
"Σε μισώ"
"Γιατί τι σου έκανα;"
"Είσαι ψεύτης"
"Κι εσύ μεθυσμένη. Προχώρα"
"Όχι. Δεν πάω πουθενά"
"Εντάξει τότε. Με το ζόρι"
"Την σήκωσα στα χέρια μου και πάρα τις φωνές της, την έβαλα στο αμάξι μου.
"Θα με αποπλανήσεις κι όλας;"
"Δεν έχω τέτοιον σκοπό"
"Σωστά εσύ θες τη Μαίρη"
Δεν της απάντησα τίποτα.
"Δεν την θέλεις;"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Νομίζω πως τα δικά μου συναισθήματα δεν σε αφορούν"
"Σωστά. Τι σου είμαι εγώ; Τίποτα"
Δεν μίλησα.
"Γιατί δεν απαντάς;"
"Τι περιμένεις να σου απαντήσω;"
"Δεν ξέρω. Κουβέντα να γίνεται"
"Κουβέντα; Και γιατί η κουβέντα μας να περιλαμβάνει τα δικά μου συναισθήματα;"
"Είπα κουβέντα να γίνεται"
"Ωραία αν είναι για τη κουβέντα μας, όχι δεν ενδιαφέρομαι για τη Μαίρη"
"Τότε γιατί;"
"Απλώς παρέα κάνουμε"
"Γιατί όμως; Έχεις άλλη;"
"Όχι δυστυχώς"
"Θες άλλη;"
"Ε, σαν παιδί κι εγώ" Της χαμογέλασα.
"Ποια;"
"Γίνεσαι αδιάκριτη"
"Από περιέργεια"
"Έλα φτάσαμε, κατέβα"
Κατέβασα τη Ρεβέκκα από το αμάξι και τη στήριξα πάνω μου για την πάω στο σπίτι της. "Πως ξέρεις που μένω;"
"Μου το είπε η Μαίρη"
"Ωραία πες μου τώρα"
Προσπαθούσε να ξεκλειδώσει την πόρτα, αλλά δεν μπορούσε να βρει την κλειδαριά. "Άστο θα το κάνω εγώ"
Ξεκλείδωσα και μπήκαμε μαζί μέσα στο σπίτι .
"Θα μου πεις τώρα;"
"Γιατί θες τόσο να μάθεις;"
Την πήγα στο δωμάτιο και την ακούμπησα στο κρεβάτι της, της έβγαλα τα τακούνια και το μπουφάν της και της είπα να ξαπλώσει αλλά εκείνη παρέμεινε καθιστή και με κοίταζε προσεχτικά.
"Ρωτάω από περιέργεια"
"Τότε να πάψεις να είσαι περίεργη"
"Μήπως δεν σε συμφέρει να μάθω;"
"Γιατί να μην με συμφέρει;"
"Δεν ξέρω εσύ θα μου πεις, ποιος ο λόγος που δεν μου λες ποια γουστάρεις;"
"Απλά δεν είναι δικό σου θέμα, δεν σε αφορά"
"Κατάλαβα"
"Τι κατάλαβες;"
"Κατάλαβα ποια θέλεις"
"Α ναι; Ποια;"
"Εμένα θες"
"Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου"
"Εμένα θες"
"Από που το συμπέρανες αυτό δεσποινίς <Με θέλουν όλοι>;"
"Δεν είμαι έτσι! Ποτέ δεν είπα πως με θέλουν όλοι"
"Ναι αλλά έτσι συμπεριφέρεσαι. Νομίζεις πως είσαι εσύ και καμία άλλη"
"Κάνεις λάθος"
"Τέλος πάντων. Δεν ισχύει αυτό που λες"
"Ισχύει"
"Πως μιλάς με τόση βεβαιότητα για κάτι που δεν γνωρίζεις;"
"Το ξέρω"
"Ε, αυτό ρωτάω. Πώς το ξέρεις;"
"Γιατί κι εγώ εσένα θέλω"
"Είσαι μεθυσμένη και δεν ξέρεις τι λες"
"Και νηφάλια να ήμουν τα ίδια θα έλεγα"
"Πρέπει να φύγω, αν χρειαστείς κάτι πάρε με"
"Χρειάζομαι κάτι"
Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου.
"Τι;"
"Εσένα"
Με φίλησε και με έσπρωξε πάνω στο κρεβάτι της.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Νομίζω πως τα δικά μου συναισθήματα δεν σε αφορούν"
"Σωστά. Τι σου είμαι εγώ; Τίποτα"
Δεν μίλησα.
"Γιατί δεν απαντάς;"
"Τι περιμένεις να σου απαντήσω;"
"Δεν ξέρω. Κουβέντα να γίνεται"
"Κουβέντα; Και γιατί η κουβέντα μας να περιλαμβάνει τα δικά μου συναισθήματα;"
"Είπα κουβέντα να γίνεται"
"Ωραία αν είναι για τη κουβέντα μας, όχι δεν ενδιαφέρομαι για τη Μαίρη"
"Τότε γιατί;"
"Απλώς παρέα κάνουμε"
"Γιατί όμως; Έχεις άλλη;"
"Όχι δυστυχώς"
"Θες άλλη;"
"Ε, σαν παιδί κι εγώ" Της χαμογέλασα.
"Ποια;"
"Γίνεσαι αδιάκριτη"
"Από περιέργεια"
"Έλα φτάσαμε, κατέβα"
Κατέβασα τη Ρεβέκκα από το αμάξι και τη στήριξα πάνω μου για την πάω στο σπίτι της. "Πως ξέρεις που μένω;"
"Μου το είπε η Μαίρη"
"Ωραία πες μου τώρα"
Προσπαθούσε να ξεκλειδώσει την πόρτα, αλλά δεν μπορούσε να βρει την κλειδαριά. "Άστο θα το κάνω εγώ"
Ξεκλείδωσα και μπήκαμε μαζί μέσα στο σπίτι .
"Θα μου πεις τώρα;"
"Γιατί θες τόσο να μάθεις;"
Την πήγα στο δωμάτιο και την ακούμπησα στο κρεβάτι της, της έβγαλα τα τακούνια και το μπουφάν της και της είπα να ξαπλώσει αλλά εκείνη παρέμεινε καθιστή και με κοίταζε προσεχτικά.
"Ρωτάω από περιέργεια"
"Τότε να πάψεις να είσαι περίεργη"
"Μήπως δεν σε συμφέρει να μάθω;"
"Γιατί να μην με συμφέρει;"
"Δεν ξέρω εσύ θα μου πεις, ποιος ο λόγος που δεν μου λες ποια γουστάρεις;"
"Απλά δεν είναι δικό σου θέμα, δεν σε αφορά"
"Κατάλαβα"
"Τι κατάλαβες;"
"Κατάλαβα ποια θέλεις"
"Α ναι; Ποια;"
"Εμένα θες"
"Έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου"
"Εμένα θες"
"Από που το συμπέρανες αυτό δεσποινίς <Με θέλουν όλοι>;"
"Δεν είμαι έτσι! Ποτέ δεν είπα πως με θέλουν όλοι"
"Ναι αλλά έτσι συμπεριφέρεσαι. Νομίζεις πως είσαι εσύ και καμία άλλη"
"Κάνεις λάθος"
"Τέλος πάντων. Δεν ισχύει αυτό που λες"
"Ισχύει"
"Πως μιλάς με τόση βεβαιότητα για κάτι που δεν γνωρίζεις;"
"Το ξέρω"
"Ε, αυτό ρωτάω. Πώς το ξέρεις;"
"Γιατί κι εγώ εσένα θέλω"
"Είσαι μεθυσμένη και δεν ξέρεις τι λες"
"Και νηφάλια να ήμουν τα ίδια θα έλεγα"
"Πρέπει να φύγω, αν χρειαστείς κάτι πάρε με"
"Χρειάζομαι κάτι"
Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου.
"Τι;"
"Εσένα"
Με φίλησε και με έσπρωξε πάνω στο κρεβάτι της.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
