2014-12-31 16:34
Εισαγώγη: Με λένε Demi, είμαι 26 ετών και δουλεύα σαν πωλήτρια σε ένα ακριβό μαγαζί ρούχων. Και λέω δούλευα σε χρόνο παρελθοντικό γιατί φέρθηκα ανόητα και εγκατέληψα τη δουλειά μου και το διαμέρισμα μου για να παντρεφτώ τον επί ένα χρόνο αρραβωνιαστικό μου. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα γρήγορο γάμο για να κρύψουμε την απρόοπτη εγκυμοσύνη μου. Και η ιστορία μου ξεκίνησε απο τη μέρα που θα τον γνώριζα στους γονείς μου.
Ήμουν αγχωμένη για αυτή τη συνάντηση. Έδωσα ραντεβού με τους γονείς μου σε μία ώρα από τωρα στο μαγαζί του θείου Harry. Ένα μίκρο και ήσυχο καφενείο στην άκρη της πόλης. "Πώς θα δεχτούν άραγε οι γονείς μου, άνθρωποι παλαιών αρχών το γεγονός ότι παντρεύομαι έναν άγνωστο, για αυτούς, άνθρωπο;" Αυτή η σκέψη στριφογύριζε στο μυαλό μου και μπέρδευε το στομάχι μου..
Έφτασα στο μαγαζί του θείου και μπήκα μέσα πριν το μετανιώσω. Όλα ήταν όπως ακριβώς τα θυμόμουν.. Ξύλινο δάπεδο, καφέ δερμάτινοι καναπέδες και ο θείος Harry μπροστά στον παγκό του μαγαζιού.
H - Καλώς τη! Οι γονείς σου είπαν ότι θα πέρναγες με έναν νεαρό. Εσύ όμως ήρθες μόνη. Πού είναι λοιπόν το τυχερό παλικάρι;
Είπε και μου έκλεισε το μάτι.
D - Θα έρθει θείε, έχουμε δώσει ραντεβού εδώ.
Του έλεγα την αλήθεια. Ο Max, ο αρραβωνιαστικός μου είχε μία σημαντική συνεδρία σήμερα το πρωί, οπότε του είπα να μην ανησυχήσει και να έρθει όποτε μπορέσει. Πού να 'ξερα..
Έκατσα σε έναν από τους μεγάλους καναπέδες όταν άκουσα τους τρεις άνδρες που καθόντουσαν γύρω από τον πάγκο να μιλάνε για 'μένα.
H - Ε, παιδιά το φάγατε το κορίτσι! Είναι δεσμευμένη μην σας μπαίνουν ιδέες.
Είπε ο θείος και σκούντηξε τον έναν από αυτούς.
"Μα όμως είναι η κατάλληλη.." "Δεν το ξέρουμε αυτό.."
Τους άκουσα να λένε ψιθυριστά. Κατάλληλη; Για ποιό πραγμα;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Προσπαθούσα να ακούσω τη συζήτηση τους γιατί ήξερα πως ο,τι έλεγαν με αφορούσε αλλά ήταν αδύνατον..
Η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε και ένας άνδρας , κάτι σαν κούριερ, έδωσε ενα φάκελο στο θείο.
H - Φαίνεται πως είναι για 'σένα.
Είπε και μου έδωσε το φάκελο.
D - Για 'μένα;
Ρώτησα φανερά απορημένη..
H - Demi Steele, αν δεν κάνω λάθος έτσι δεν σε λένε;
Είπε ειρωνικά ο θείος.
Πήρα το φάκελο στα χέρια μου και είδα πως ο αποστολέας ήταν ο Max. Είχε ενα γράμμα μεσα:
Demi,
συγχώρεσε με αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να σε παντρευτώ.. Μου ήταν δύσκολο να στο πω απο κοντά και γι' αυτό σου έστειλα αυτό το γράμμα. Εδώ και δύο μήνες έχω σχέση με μια άλλη γυναίκα και την αγαπώ Demi, περισσότερο από όσο αγαπώ εσένα. Θα στο 'λεγα αλλά μετά μου είπες για το μωρό και δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Δεν ξέρω τι σκοπεύεις να κάνεις με το παιδί, θα σου συνιστούσα να μην το κρατήσεις. Εγώ προσωπικά δεν το θέλω αυτό το μωρό. Κάνε όπως νομίζεις.
Ελπίζω κάποτε να με συγχωρέσεις.. Αντίο
Max
Πλάκα μου κάνει έτσι; Είχα μαρμαρώσει και κοίταζα το χαρτί μη μπορώντας να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Ο Μαξ με παράτησει για μια άλλη. Τι θα κάνω τώρα;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
H - Demi είσαι καλά κορίτσι μου;
Ο θείος στεκόταν πάνω από το κεφάλι μου και με κοιτούσε με φανέρα ανήσυχο ύφος.
D - Όχι θείε, δεν είμαι καλά. Με.. παράτησε.
Είπα μην μπορώντας να κλάψω από το σοκ το οποίο είχα βιώσει.
H - Ο αρραβωνιαστικός σου;
D - Ναι..
H - Δύσκολη κατάσταση. Αλλά μην στεναχωριέσαι παιδί μου. Θα βρεις κάποιον που να αξίζει στ' αλήθεια.
Αχ θείε, που να 'ξερες.. Έχω άφησει τη δουλειά μου, παράτησα το σπίτι μου, έχω ενα μώρο που ο πατέρας του δεν νοιάζεται γι' αυτό και οι γονείς μου θα έρθουν απο στιγμή σε στιγμή για να γνωρίσουν τον μελλοντικό μου σύζηγο. Άφραγκη, άστεγη και γκαστρωμένη! Ω θεέ μου! Τι θα κάνω τώρα;
Οι τρεις άντρες ήρθαν προσπαθώντας να με βοηθήσουν, αλλά κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει τώρα. Γνώρισα και τους τρεις. Ο ξανθός ήταν ο Jacob, είπε πως όταν ήταν μικρός τον απέβαλαν από το σχολείο δύο φορές, κάτι που δεν τον εμπόδισε να γίνει συνθέτης. Μάλλον προσπαθούσε να μου αλλάξει την διάθεση. Ο άλλος ήταν ο Αdam, λίγο κοντούλης αλλά χαριτωμένος και γλύκος. Μου έλεγε ανέκδοτα για να γελάσω. Συγνώμη Adam αλλά αυτό είναι μάλλον αδύνατο. Ο τρίτος δεν μιλούσε πολύ. Ήταν απότομος και κάπως ειρώνικος μαζί μου. Το μόνο που έμαθα γι' αυτόν είναι πως τον λένε Christian και ειναι καθηγητής Μαθηματικών.
Την ατμόσφαιρα που εκείνοι προσπαθούσαν να ελαφρύνουν χειροτέρεψαν οι γονείς μου οι οποίοι μπήκαν στο μαγαζί. Μα τι θα τους έλεγα τώρα; Μόνο ένα θαύμα με σώζει!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μόλις οι γονείς μου μπήκαν στο μαγαζί κατευθύνθηκαν προς το μέρος μου και με αγκάλιασαν. Οι τρεις άνδρες έφυγαν από την άλλη έξοδο. Ίσως να μην ήθελαν να γνωρίσουν τους γονείς μου..
Μα - Αγάπη μου πόσο χαίρομαι που σε βλέπω! Πώς είσαι; Ελπίζω καλά.. Και πώς πάει η εγκυμοσύνη;
Μπα - Μιας και μιλάμε για την εγκυμοσύνη σου, που είναι ο γαμπρός μας; Ανυπομονώ να τον γνωρίσω.
Μα - Έχετε ορίσει ημερομηνία γάμου, έτσι δεν ειναι;
D - Ένας ένας.. Και όχι μαμά δεν έχουμε ορίσει ακόμη.
Μα - Πότε περιμένετε; Όταν θα φανεί η εγκυμοσύνη;
Μπα - Η μητέρα σου έχει δίκιο. Ειδικά τώρα που σας έτυχαν έτσι τα πράγματα πρέπει να παντρευτείτε το συντομότερο δυνατό!
Μα - Συμφωνώ.. Αγάπη μου ο κόσμος θα αρχίσει να βλέπει σε λίγο καιρό. Μια εγκυμοσύνη δεν κρύβεται..
Μπα - Και δεν πιστεύω να θέλεις να ακουστούν άσχημα λόγια για σένα και την τίμη σου.
Μα - Ξέρεις από τι ανθρώπους αποτελείται το σόι μας..
Mπα - Και εγώ θέλω να περπατάω με το κεφάλι ψηλά!
Ω ναι, έτσι είναι οι γονείς μου. Πώς να τους πω τώρα ότι έχω μέσα μου ένα εξώγαμο παιδί; Θα με σκοτώσουν!
Μα - Μα έλα να καθίσουμε να μου πεις τα νέα σου.. Έχουμε τόσο καιρό να σε δούμε! Μας έλειψες μωρό μου..
Μπα - Ναι, και τώρα που θα παντρευτείς και θα κάνεις την δίκη σου οικογένεια θα σε βλέπουμε ακόμα πιο σπάνια..
Μα - Έλα τώρα Taylor, μην μαυρίζεις την καρδιά του παιδιού! Έχουμε χαρές! Γάμο ετοιμάζουμε.. Επιτέλους το μώρο μου θα γίνει νυφούλα και έχει το δικό της μωράκι!
Είπε η μαμά μου και με κοίταξε με ένα τρυφερό βλέμμα. Μάλιστα. Τώρα είναι που δεν πρόκειται να τους πω τίποτα. Είναι τόσο χαρούμενοι και οι δυο τους που το κοριτσάκι τους παντρεύεται.. Μα τι μπορώ να κάνω; Λες και φταίω εγώ σε κάτι..
Εκεί που ήμουνα έτοιμη να λιποθυμήσω από την αγωνία και το φόβο για την αντίδραση των γονιών μου, άνοιξε η πόρτα και...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
? - Γειά σας και συγνώμη που άργησα! Μωρό μου δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη ειδικά σημέρα, αλλά καταλαβαίνεις.. Και αυτή εδώ η πανέμορφη κυρία πρέπει να είναι η μητέρα σου. Ναι έτσι εξηγείται η ομορφιά της Demy..
Μα - Ω, ευχαρίστω πολύ παιδί μου.. Και εσύ πρέπει να είσαι ο..
C - Christian.. Christian Swan, ο τυχερός αρραβωνιαστικός της κόρης σας. Και εσείς είστε ο πατέρας της Demi αν δεν κάνω λάθος. Ναι είστε ακριβώς όπως σας περιέγραψε η κόρη σας! Και πραγματικά θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω. Και τους δύο δηλαδή! Ανυπομονώ να γνωρίσω τους ανθρώπους που έδωσαν αυτή την καταπληκτική ανατροφή στη Demi. Πραγματικά η κόρη σας είναι ένας άγγελος!
Άκουγα σαστισμένη αυτή τη συζήτηση του παραλόγου και δεν ήξερα τι να πω.. Τι προσπαθεί να κάνει ο Christian; Να με καταστρέψει τελείως; Κατάλαβα από την αρχή πως δεν με πολυσυμπαθεί, αλλά όχι και έτσι! Και οι γονείς μου μοιάζουν μαγεμένοι μαζί του!
Μπα - Και τι επαγγέλεσαι Christian;
C - Είμαι καθηγητής Μαθηματικών σε ένα ιδιωτικό κολέγιο θηλέων.
Μπα - Σε ιδιωτικό κολέγιο; Μπράβο παιδί μου!
C - Ναι, είμαι πολύ ευχαριστημένος για να πω την αλήθεια. Έχω έναν εξαιρετικό μισθό, αν και για να είμαι ειλικρινής η ζωή μου απέκτησε νόημα από τότε που γνώρισα τη Demy και τώρα θα ολοκληρωθώ σαν άνθρωπος με τη γέννηση του παιδιού!
Ωραία τα λέει, αλλά στη θέση του Christian αυτή τη στιγμή έπρεπε να βρισκόταν ο Max και αυτά που λέει εκείνος και μοιάζουν τόσο αληθινά έπρεπε να βγαίνουν από το δικό του στόμα..
Μα - Και για πες μου αγάπη μου, πώς γνωριστήκατε;
Ρώτησε η μήτερα μου εμένα, προφανώς για να με βάλει στη συζήτηση. Δεν μπορουσα να απαντήσω. Τα πόδια μου έτρεμαν και τα λόγια δεν έβγαιναν από τα χείλη μου. Κοίταξα τον Christian με ένα βλέμμα που έλεγε "Εσύ μας έμπλεξες τώρα απάντα"
Ευτυχώς κατάλαβε και βιάστηκε να απαντήσει.
C - Γνωριστήκαμε σε ένα βιβλιοπωλείο. Είχα πάει να αγοράσω κάτι βιβλία μαθηματικών και εκεί την είδα. Ήταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Τουλάχιστον από την πλευρά μου, ισχύει σίγουρα! Θέλω να πιστεύω πως ισχύει και από τη δική σου πλευρά. Έτσι καρδιά μου;
D - Ναι..
Ήταν το μόνο που κατάφερα να πω. Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο καλός στα ψέμματα! Και οι γονείς μου πως είναι δυνατόν να πιστεύουν ο,τι τους λέει; Τώρα δεν πρόκειται να καταφέρω ποτέ να τους πω την αλήθεια. Ευχαριστώ Christian! Με υποχρέωσες!
Μπα - Και φαντάζομαι πως μένετε μαζί..
C - Το διαμέρισμα μας είναι έτοιμο αλλά ήθελα πρώτα να ζητήσω την άδειά σας για κάτι τέτοιο. Δεν θα ήθελα να νομίσετε πως σας προσβάλλω ή πως δεν σας υπολογίζω.
Μπα - Μα τι σωστό παιδί! Να μείνετε μαζί. Δεν υπάρχει κανένα προβλήμα. Στο κάτω κάτω θα γίνει και ο γάμος..
C - Το συντομότερο!
Βιάστηκε να πει ο Christian και ο πατέρας μου χαμογέλασε ικανοποιητικά.
Mα - Σίγουρα θα έρθουμε κάποια στιγμή να σας επισκεφτούμε, αν δεν ενοχλούμε βέβαια..
ΤΙ; To στομάχι μου είχε γίνει κόμπος. Πού θα έρθουν; Άτιμε Christian!
C - Φυσικά και να έρθετε! Το σπίτι μας είναι σπίτι σας. Θα χαρούμε να σας φιλοξενήσουμε!
Μπα - Είναι ώρα να φύγουμε εμείς. Αντίο Christian χάρηκα πόλυ που σε γνώρισα!
C - Κι εγώ χάρηκα πόλυ! Αντίο γοητευτική μου κυρία, εις το επανιδείν!
Μα - Αντίο Christian! Αντίο μώρο μου!
Είπε και με αγκάλιασε..
D - Γειά σας..
Είπα προσπαθώντας να καταλάβω τι είχε συμβεί. Γύρισα και κοίταξα τον Christian με απορία. Μου χαμογέλασε και είπε:
C - Μπορείς να με ευχαριστήσεις αργότερα.. Αλλά πρώτα θέλω ένα μικρό αντάλλαγμα..Υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για μένα. Στο κάτω κάτω μου χρωστάς..
Είπε και με κοίταξε αποφασιστηκά.. Τι θέλει από 'μενα;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
D – Να σε ευχαριστήσω; Θα πρέπει να με κοροϊδεύεις αυτή τη στιγμή!
C – Όχι είμαι πολύ σοβαρός και ναι πρέπει να με ευχαριστήσεις.
D – Christian για ποίο λόγο να σε ευχαριστήσω; που με έμπλεξες έτσι και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω; Θα τους έλεγα την αλήθεια και θα ξεμπέρδευα! Τώρα όμως; Τώρα τι θα κάνω; Πού θα μείνω; Τι θα τρώω; Οι γονείς μου νομίζουν πως είμαι καλά και ετοιμάζομαι να παντρευτώ μαζί σου και μάλιστα σκοπεύουν να έρθουν να μας επισκεφτούν! Ναι έχεις δίκιο! Πρέπει να σε ευχαριστήσω που με κατέστρεψες!
Τώρα πια του φώναζα, αλλά δεν τον είδα να αντιδράει, ούτε να ταράζεται.
C – Ουάου, φοβερό ξέσπασμα!
Είπε και ένα μικρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.
D – Τέλεια! Με ειρωνεύεσαι κιόλας; Ανάθεμά σε Christian!
C – Δεν σε ειρωνεύομαι Demi. Απλά βιάζεσαι να μιλήσεις. Νομίζεις πως θα σε έσωζα τόσο απλά από τους γονείς σου; Τι είμαι;
D – Τότε γιατί με βοήθησες Christian;
C – Γιατί κι εγώ χρειάζομαι βοήθεια.
D – Τι βοήθεια;
C – Έχω να σου κάνω μια πρόταση στην οποία δυστυχώς για ‘σένα, ευτυχώς για ‘μένα είσαι αναγκασμένη να πεις ναι.
D – Τι είδους πρόταση;
C – Θέλεις να με παντρευτείς;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
D - Τι; είσαι τρελός; Να σε παντρευτώ; Σε ξέρω μόνο μια μέρα και θα σε παντρευτώ;
C - Ηρέμησε και άσε με να σου εξηγήσω!
D - Τι να μου εξηγήσεις; Πως είσαι ένας ανόητος;
C - Πρόσεχε τα λόγια σου! Όπως δεν σε προσέβαλα έτσι μην με προσβάλλεις!
D - Μα είσαι με τα καλά σου άνθρωπέ μου;
C - Νομίζεις πως εγώ θέλω να σε παντρευτώ;
D - Τότε γιατί;
C - Πρέπει να παντρευτώ Demi.
D - Πρέπει;
C - Ναι, πρέπει. Όπως θα άκουσες πριν δουλεύω σαν καθηγητής Μαθηματικών.
D - Ε και λοιπόν;
C - Ο όρος για να σε προσλάβουν εκεί ήταν να είσαι παντρεμένος.
D - Γιατί;
C - Είναι ιδιωτικό κολέγιο θηλέων. Νομίζω πως αυτό απαντάει στην ερώτηση σου.
D - Μα υπάρχει τέτοιος κανόνας;
C - Ιδιωτικό είναι. Ο,τι θέλουν κάνουν.
D - Και;
C - Δήλωσα παντρεμένος αλλά ο διευθυντής μετακόμισε πρόσφατα στη γειτονία μου και έχει αρχίσει να υποψιάζεται. Αν μάθει ότι όλα ήταν ένα ψέμα θα με διώξει.
D - Και τι θέλεις από 'μένα;
C - Να προσποιηθείς πως είσαι η γυναίκα μου.
D - Τι; Αστειεύεσαι έτσι;
C - Όχι. Στο κάτω κάτω είσαι αναγκασμένη να το κάνεις.
D - Όχι και αναγκασμένη!
C - Κι όμως είσαι. Και δεν έχεις άλλη επιλογή!
D - Μα θα παντρευτώ κάποιον που δεν ξέρω;
C - Μόνο για λίγο. Για τρεις μήνες. Μετακομίζω κάπου αλλού και έχω κάνει αίτηση για ένα άλλο κολέγιο, σε άλλη χώρα, που δεν χρειάζεται να είσαι παντρεμένος για να διδάξεις!
D - Δεν νομίζω πως μπορώ να το κάνω αυτό.
C - Δεν έχεις άλλη επιλογή.
Όντως. Δεν έχω. Παράτησα το σπίτι μου, παράτησα τη δουλειά μου και στους γονείς μου δεν μπορώ να πάω γιατί νομίζουν ότι παντρεύομαι. Έχει δίκιο. Δεν έχω άλλη επιλογή. Και για τρεις μήνες μόνο, ίσως μπορέσω να βρω δουλειά και διαμέρισμα μέσα σε αυτό το διάστημα. Αλλά από την άλλη, αν αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος; Τι θα κάνω;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
C - Λοιπόν;
Είπε ο Christian και με κοίταξε με ύφος αφεντικού προς υπάλληλο.
D - Εντάξει.
Είπα τελικά.
C - Εντάξει θα με παντρευτείς δηλαδή;
D - Ναι. Όπως είπες δεν έχω άλλη επιλογή.
C - Τέλεια! Λοιπόν πάμε..
D - Που πάμε;
C - Έχουμε ένα γάμο να ετοιμάσουμε!
D - Ναι το ξέρω. Που πάμε σε ρώτησα..
C - Να παντρευτούμε.
D - Τι; Τώρα; Δεν γίνεται έτσι ένας γάμος!
C - Τι εννοείς;
D - Ένας γάμος χρειάζεται προετοιμασία. Δεν γίνεται να παντρευτούμε σήμερα!
C - Εντάξει. Θα ετοιμάσω σήμερα τα χαρτιά και αύριο θα παντρευτούμε.
D - Γιατί τόση βιασύνη Christian;
C - Demi με το να το αναβάλουμε δεν κερδίζουμε κάτι. Ας το κάνουμε να τελειώνουμε. Φαντάζομαι πως κι εσύ θέλεις έναν υπερβολικά κλειστό γάμο.
D - Ναι, αλλά τι θα πω στους γονείς μου;
C - Θα τους πεις πως παντρευτήκαμε γιατί δεν θέλω να σε εκθέσω, πως όλα έγιναν τόσο γρήγορα για να μην καταλάβει κανείς τίποτα και έρθεις εσύ και η οικογένειά σου σε δύσκολη θέση.
D - Είσαι καλός στα ψέμματα. Εντάξει. Ας γίνει έτσι.
Θεέ μου.. Μεθαύριο παντρεύομαι. Με έναν άγνωστο. Πως έμπλεξα έτσι;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παντρέφτηκα. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Τώρα στέκομαι έξω από την πολυκατοικία που μένει ο Christian με τις βαλίτσες μου στα χέρια. Τον βλέπω να ανοιγεί την πόρτα και να έρχεται προς το μέρος μου.
C - Γεια σου Demi.
D - Γεια..
C - Άσε τις βαλίτσες μου σε 'μένα. Έλα, πάμε πάνω.
Τον ακολουθώ στον τρίτο όροφο και μπαίνουμε μαζί στο διαμέρισμα του.
D - Μόνος σου μένεις;
C - Όπως βλέπεις.
D - Ωραίο σπίτι.
Ναι όντως είναι ωραίο το σπίτι του. Ένα μεγάλο σαλόνι με άσπρους καναπέδες και μια τελευταίας τεχνολογίας τηλεόραση κάνουν την εμφάνιση τους μόλις μπαίνω στο διαμέρισμα. Ένας στενός διάδρομος οδηγεί κάπου μέσα, μάλλον στα πίσω δωμάτια.
C - Φαντάζομαι πως πρέπει να σε ξεναγήσω. Έλα.
Είπε και με τράβηξε προς τα μέσα.
C - Εδώ, όπως βλέπεις είναι η κουζίνα.
D - Είναι μεγάλη! Ξέρεις να μαγειρεύεις;
C - Ναι. Δεν είμαι και σεφ, αλλά κάτι ξέρω να κάνω. Πάμε να σου δείξω και το υπόλοιπο διαμέρισμα.
Πραγματίκα έχω μαγευτεί. Το σπίτι μου δεν ήταν ούτε το μίσο από αυτό. Ένα μεγάλο βασιλικό μπάνιο και ένα γραφείο ολοκληρώνουν την ξενάγηση, αλλά για μια στιγμή, που κοιμάται;
C - Και εδώ είναι το υπνοδωμάτιο μου.
Το πάτωμα είναι ντυμένο με ξύλο και οι τοίχοι είναι βαμένοι σε αποχρώσεις του μπεζ ενώ μικροί πίνακες τους κοσμούν. Μια γιγαντιαία ντουλάπα υπάρχει στα δεξιά του παραθύρου που οδηγεί στο μπροστινό μπαλκόνι. Αλλά αυτό που σου τραβάει αμέσως την προσοχή είναι ένα υπέρδιπλο κρεβάτι με καφέ σεντόνια που δεσπώζει στο κέντρο του δωματίου. Και τότε σκέφτομαι, ένα υπνοδωμάτιο, άρα ένα κρεβάτι.
D - Ένα δωμάτιο;
C - Μόνος μου μένω άρα ένα δωμάτιο.
D - Μα που θα κοίμασαι;
C - Στο κρεβάτι μου.
D - Κι εγώ;
C - Στον καναπέ.
D - Μα..
C - Εκτός αν θέλεις να κοιμηθείς μαζί μου.
Είπε και για πρώτη φορά είδα ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο να ζωγραφίζεται στα χείλη του.
D - Όχι δεν πειράζει. Προτιμώ στον καναπέ.
Αν και πολύ θα ήθελα να ξαπλώσω σε εκείνο το μεγάλο κρεβάτι.
C - Βόλεψε τα πράγματά σου εδώ. Δεν υπάρχει εξάλλου άλλη ντουλάπα. Σου άδειασα το δεξί φύλλο και τα δύο συρτάρια.
D - Ευχαριστώ.
Όταν τελείωσα με τις βαλίτσες μου συνειδητοποίησα πως είχε νυχτώσει και ένιωθα τεράστια ανάγκη να ξαπλώσω. Έβαλα το ροζ νυχτικό μου και πήγα στο σαλόνι. "Θεέ μου τι γάιδαρος; Άφησε εμένα να κοιμηθώ στον καναπέ. Καθόλου τρόπους." Πήγα στο σαλόνι και τον είδα να κοιμάται στο μεγάλο καναπέ φορώντας μόνο το παντελόνι της πυζάμας του. "Εντάξει. Ίσως να μην είναι και τόσο γάιδαρος τελικά." Επέστρεψα στο δωμάτιο για να βρω μια κουβέρτα. "Ελπίζω να βολευτεί με αυτό το σεντόνι και αύριο πρέπει να τον ρωτήσω που έχει τις κουβέρτες." Πήγα ξανά στο σαλόνι και αφού τον σκέπασα επέστρεψα στο υπνοδωμάτιο του και βυθίστηκα σε έναν γλυκό ύπνο.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν ήδη πρωί. Σηκώθηκα και αφού ντύθηκα πήγα στην κουζίνα.
C - Επιττέλους ξύπνησες.
D - Καλημέρα και σε 'σενα.
C - Έφτιαξα πρωινό. Δεν ήξερα τι σου αρέσει να τρως το πρωί και έφτιαξα αυτο που αρέσει σε 'μενα.
D - Κρέπες;
C - Ναι. Σ' αρέσουν;
D - Πολυ!
C - Με σοκολάτα ή μαρμελαδα;
D - Με σοκολάτα φυσικά! Ό,τι έχει σοκολάτα είναι απλά υπέροχο!
Είπα και χαμογέλασα πλατιά.
C - Κάτσε. Θα την ετοιμάσω εγώ. Θα φάμε και μετά θα φύγω.
Οι κρέπες του Christian ήταν υπέροχες! Πραγματικά μαγειρεύει πολύ καλά.
Όταν άδειασε το πιάτο το, σηκώθηκε πήρε την τσάντα του και αφού με χαιρέτησε έφυγε για την δουλειά του.
"Τώρα τι να κάνω;" σκεφτηκα. Ας ψάξω για μια δουλειά και μετά θα μαγειρέψω κάτι να φάμε το μεσημέρι. Ναι, αυτό μπορώ να το κάνω εφόσον ζω στο σπίτι του.
Πήρα την εφημερίδα που είχε ο Christian πάνω στο τραπεζάκι του καφέ και έψαξα για πολλές ώρες, δυστυχώς όμως δεν κατάφερα να βρω κάτι. Πήγα στην κουζίνα και έψαξα κάτι για να μαγειρέψω. Άδεια. Τέλεια, τι θα φάμε τώρα; Θα περιμένω να γυρίσει και θα τον ρωτήσω.
Αφού τελείωσε το μάθημα στο κολέγιο ο Christian γύρισε σπίτι. Άφησε το σακάκι και την τσάντα του στο χολ και μπήκε στο σαλόνι. Με βρήκε να βλέπω τηλεόραση.
D - Γεια.
Είπα δειλα.
C - Γεια.
Απάντησε εκείνος
D - Ε, ξέρεις.. κοίταξα στα ντουλάπια να βρω κάτι να μαγειρέψω, αλλά ήταν σχεδόν άδεια.
C - Δεν πρόλαβα να πάω για ψώνια.
D - Εντάξει δεν πειράζει.
C - Σήκω.
D - Που πάμε;
C - Στο σούπερ μάρκετ.
D - Τώρα;
C - Πεινάω Demi. Θέλω να φάω. Σήκω.
Πήρα το μπουφάν μου και αφόυ φόρεσα τα παπούτσια, μου βγήκα με τον Christian από το σπίτι.
D - Που ακριβώς είναι το σούπερ μάρκετ Christian; Νομίζω πως εφόσον θα μένω εδώ για ένα διάστημα θα έπρεπε να μάθω τη γειτονιά.
C - Το σούπερ μάρκετ είναι κοντά.
Είπε ξέρα, χωρίς καν να με κοιτάξει. Μα τι του έχω κάνει;
Καταλήξαμε στη μακαρονάδα και μόλις μπήκαμε στο σούπερ μάρκετ αρχίσαμε να ψάχνουμε για τα υλικά. Εκεί που προχωρούσαμε στους διαδρόμους ξαφνικά ο Christian με έπιασε από τη μέση και μου ψιθύρισε στο αυτί: "φίλα με".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
D - Τι; Είσαι..
Και πριν προλάβω να μιλήσω αγγίζει τα χείλια του στα δικά μου. Ένα γρήγορο και πεταχτό φιλί χωρίς συναίσθημα. Τότε γύρισε προς έναν κύριο ντυμένο με κοστούμι και τον χαιρέτησε φιλικά.
? - Christian;
C - Κύριε Johnson! Ήρθατε για ψώνια;
Κ.J - Με έστειλε η γυναίκα μου με την εβδομαδιαία λίστα για ψώνια.
C - Κύριε Johnson από εδώ να σας συστήσω τη γυναίκα μου. Demi από εδώ ο Κ. Jonhson, ο διευθυντής του κολλεγίου στο οποίο εργάζομαι.
Κ.J - Χάρηκα κυρία μου.
D - Παρομοίως.
Είπα και ανταλλάξαμε μια τυπική χειρονομία.
Κ.J - Πρώτη φορά σας βλέπω.
D - Δεν έτυχε να γνωριστούμε νωρίτερα..
C - Ε ναι, έλειπε και ένα διάστημα..
Κ.J - Ναι; Γιατί; Αν επιτρέπεται δηλαδή..
C - Ήταν στους γονείς της. Ο πατέρας της έκανε μια εγχείρηση.
Κ.J - Και πως είναι τώρα ο πατέρας σας;
D - Πολύ καλά. Γιαυτό και γύρισα.
C - Ευτυχώς ναι γιατί δεν άντεχα άλλο μακριά της!
Κ.J - Ο Christian ερωτευμένος! Και δεν σου το 'χα!
C - Κύριε Johnson το οτι δεν το δείχνω δεν σημαίνει και πως δεν είμαι!
Είπε ο Christian και χαμογέλασε. Είναι καλός στα ψέμματα..
Κ.J - Τυχερή λοιπόν η κυρία Swan!
Χαμογέλασα δειλά.
Κ.J - Λοιπόν εγώ να πηγαινώ.. Πρέπει να τελειώσω τα ψώνια γιατί αν αργήσω ποιός ακούει τη γυναίκα μου!
Γέλασε ειρωνικά.
C - Γεια σας κύριε Jonhson. Θα σας δω αύριο..
Κ.J - Αύριο Σάββατο Christian! Αφιέρωσε τη μέρα στην όμορφη γυναίκα σου!
C - Βέβαια κύριε Johnson. Τα λέμε τη Δευτέρα. Καλό Σαββατοκύριακο!
D - Έτσι εξηγείται..
C - Συγνώμη Demi, έπρεπε..
D - Πάντως είσαι καλός στα ψέμματα..
C - Πρέπει!
Είπε και μου έκλεισε το μάτι εύθυμα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επιστρέψαμε σπίτι και αφού φάγαμε και μαζέψαμε το τραπέζι πήγα στο προσωρινά δικό μου δωμάτιο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άρχισα να κλαίω. Ήταν λογικό αν αναλογιστεί κάποιος την κατάσταση την οποία βιώνω, το ότι δεν έχω ένα μόνιμο σπίτι και μόλις περάσει ο καιρός που πρέπει να προσποιούμαι την παντρεμένη θα βρεθώ στο δρόμο και φυσικά την εγκυμοσύνη μου και τις ορμόνες μου που έχουν τρελαθεί.. Την απαισιοδοξία μου που μετατράπηκε σε καυτά δάκρυα τα οποία έτρεχαν χωρίς σταματημό στα μάγουλά μου κάνοντας μούσκεμα το μαξιλάρι του Christian και τις σκέψεις μου διέκοψε ένας χτύπος στην πόρτα.
C - Να μπω;
D - Ναι..
C - Είσαι εντάξει;
D - Ναι..
C - Δεν το βλέπω.. Είπε και σκούπισε με το δάκτυλό του το μάγουλό μου.
C - Τι έχεις;
D - Τίποτα. Αλήθεια είμαι καλά..
C - Τότε γιατί κλαις; Από ευτυχία; Σε παρακαλώ Demi πες μου τι σε απασχολεί.
D - Δεν.. δεν ξέρω. Νιώθω πως δεν μπορώ να διαχειριστώ όλο αυτό που μου συμβαίνει. Δεν ξέρω τι να κάνω, πως πρέπει να αντιδράσω.
C - Σε καταλαβαίνω.. Και για 'μένα είναι εξίσου δύσκολο.
D - Δεν είναι το ίδιο. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, το σπίτι σου.. Δεν πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί μόνος σου, δεν έχεις ανάγκη κανέναν.
C - Κι όμως έχω ανάγκη εσένα. Αν δεν μας έβλεπε μαζί σήμερα ο Johnson δεν θα πίστευε ποτέ πως είμαι παντρεμένος. Κινδύνευα να χάσω τη δουλειά μου, εσύ με βοήθησες.
D - Ναι αλλά και πάλι..
C - Δεν έχει αλλά. Σήκω να πάμε μια βόλτα.
D - Που;
C - Πάμε να περπατήσουμε λίγο, θα κάνει καλό και σε 'σένα.
D - Εντάξει. Είπα και χαμογέλασα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ντύθηκα πρόχειρα και ακολούθησα τον Christian έξω από το σπίτι του. Περπατούσαμε για κάνα δυο ώρες και σε όλη διαδρομή δεν σταματήσαμε να μιλάμε. Μου είπε για το κολέγιο και για τις μαθήτριες του. Μου μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και τους αυταρχικούς του γονείς, στη συνέχεια για την δύσκολη εφηβεία του και τον σχολικό εκφοβισμό που υπέστη. Ο Christian θύμα bullying; Ύστερα μιλήσαμε για τη δική μου ζωή και τους παλαιών-αρχών γονείς μου, το τρελό μου σόι στο οποίο προσπαθεί να κατασπαράξει ο ένας τον άλλον και φυσικά για τον Max. Δεν ήταν και ότι καλύτερο το γεγονός πως τον θυμήθηκα αλλά ο Christian ήθελε να του μιλήσω για εκείνον και τη σχέση μας. Όταν όμως τον ρώτησα αν εκείνος είχε κάποια σχέση τώρα ή στο παρελθόν δεν μου απάντησε. Μα τι περίεργος άνθρωπος;
C - Θέλεις να γυρίσουμε σπίτι τώρα Demi;
D - Η αλήθεια είναι πως μ' αρέσει να κάνουμε βόλτα, αλλά νιώθω λίγο κουρασμένη. Μάλλον πρέπει να επιστρέψουμε.
C - Έλα πάμε.. Γυρίσαμε πίσω στο σπίτι και αφού έβαλα τις πυτζάμες μου πήγα στην κουζίνα να πάρω λίγο νερό.
C - Σε βοήθησε καθόλου η βόλτα;
D - Αμέ!
C - Αν θέλεις μπορούμε να ξαναπάμε.
D - Να πάμε αύριο.
C - Ευτυχώς που μου το θύμησες. Δεν γίνεται αύριο Demi.
D - Γιατί όχι;
C - Το κολέγιο που διδάσκω οργανώνει μια εκδήλωση και..
D - Καταλαβαίνω. Πρέπει να πας..
C - Όχι Demi. Μαζί θα πάμε. Ξέχασες πως είσαι η γυναίκα μου;
D - Θα πάμε μαζί;
C - Βέβαια. Τι πιο φυσικό από το να παρευρεθώ στην εκδήλωση με τη γυναίκα μου;
D - Τέλεια! Αλλά περίμενε τι εκδήλωση είναι; Τι να φορέσω;
C - Είναι μια εκδήλωση που οργανώνει το κολέγιο μια φορά το χρόνο για να μαζευτούν κάποια χρήματα για έναν φιλανθρωπικό οργανισμό.
D - Πολύ ωραία! Αλλά τι να φορέσω;
C - Δεν έχεις ένα φόρεμα;
D - Έχω ένα αλλά δεν ξέρω.. Περίμενε θα σου το φέρω να το δεις! Έτρεξα ενθουσιασμένη και βρήκα το φόρεμα που είχα πάρει για τα περσινά μου γενέθλια.
C - Όμορφο είναι, αλλά Demi δεν θέλω να σε προσβάλλω, μα δεν νομίζω πως χωράς εκεί μέσα.
D - Συγνώμη;
C - Λόγο της εγκυμοσύνης Demi. Δεν είσαι όπως ήσουν κάποτε.
D - Φυσικά, έχεις δίκιο..
C - Δεν έχεις κάτι άλλο να φορέσεις;
D - Δεν.. δεν ξέρω.. θα κοιτάξω.
Χαμογέλασα ψεύτικα και έφυγα από την κουζίνα. Μα και βέβαια δεν έχω τίποτα να φορέσω..
Το άλλο πρωί, όταν ξύπνησα ο Christian είχε ήδη φύγει. Πήγα στην κουζίνα να φτιάξω κάτι να φάω, αλλά με διέκοψε το κουδούνι. Έτρεξα να ανοίξω, ίσως να ήταν ο Christian και να είχε ξεχάσει τα κλειδιά του, όμως είναι νωρίς ακόμη για να γυρίσει..
D - Γεια σας. Ψάχνετε κάποιον;
Στην πόρτα στεκόταν ένα νεαρό αγόρι με ένα δέμα στα χέρια του.
? - Είστε η κυρία Swan;
D - Ναι εγώ είμαι.
? - Αυτό είναι για σας.
D - Τι είναι αυτό;
? - Δεν γνωρίζω κυρία μου. Βάλτε μια υπογραφή εδώ.
D - Ευχαριστώ.
Έκλεισα την πόρτα και μπήκα στο καθιστικό με το δέμα στα χέρια μου. Τι να έχει μέσα;
Το άνοιξα και..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ένα μακρύ κατακόκκινο στενό φόρεμα με έντονο μπούστο γεμάτο μικρά κρυσταλλάκια υπήρχε μέσα στο κουτί, μαζί με ένα ζευγάρι μαύρες ψιλοτάκουνες γόβες. Στον πάτο του κουτιού υπήρχε ένα σημείωμα:
"Αυτό το φόρεμα στο χρώμα της φωτιάς είναι ειδικά για 'σένα, φόρεσέ το σήμερα και γίνει η φωτιά που θα μας κάψει όλους.
C.S"
Είναι από τον Christian! Κατάλαβε πως δεν είχα φόρεμα για την εκδήλωση. Δεν θα το δεχόμουνα αλλά δεν είχα κάτι άλλο να φορέσω και έπρεπε να φαίνομαι ικανή να βρίσκομαι δίπλα στον Christian. Έτσι έτρεξα χαρούμενη να το δοκιμάσω.
Ήταν πραγματικά λες και το είχαν φτιάξει για 'μένα! Μου ταίριαζε απόλυτα! Ξεκίνησα αμέσως να ετοιμάζομαι για το βράδυ. Αφού έκανα μπάνιο, μάζεψα τα μαλλιά μου ψηλά αφήνοντας μερικές μπούκλες να πέφτουν απαλά στα μάγουλά μου, βάφτηκα ελαφρώς και τόνισα τα χείλη μου με ένα κοκκινο κραγιόν και μπορντό μολύβι χειλιών στο χρώμα του φορέματος μου. Άκουσα το κλειδί στην πόρτα και τον Christian να με φωνάζει.
D - Εδώ είμαι Christian, αλλά μην μπεις δεν είμαι ντυμένη!
C - Μην ανησυχείς δεν θα μπω. Πήρες το δέμα;
D - Ναι Christian ήταν υπέροχο, δεν ξέρω πως να σου το ξεπληρώσω!
C - Το κάνεις ήδη.. Μην αργήσεις πάω να ντυθώ και φεύγουμε. Δεν πρέπει να αργήσουμε.
D - Σε δέκα λεπτά είμαι έτοιμη!
Φόρεσα το φόρεμα και τις γόβες μου και αφού έφτιαξα τις τελευταίες λεπτομέρειες βγήκα από το δωμάτιο έτοιμη να τους καταπλήξω όλους, μέσα σε αυτούς και τον Christian..
Προχώρησα προς το καθιστικό και τον είδα καθισμένο σε ενα τεράστιο πιάνο.
D - Απίστευτο!
C - Αυτό λέω κι εγώ! Demi, είσαι υπέροχη!
D - Σε ευχαριστώ πολύ Christian και εσύ είσαι πολύ όμορφος.
Όντως. Ο Christian πάντα είναι ντυμένος άψογα αλλά σήμερα είναι το κάτι άλλο! Φοράει στενό μαύρο παντελόνι, ροζ πουκάμισο ελαφρώς ανοιχτό, μαύρο κοστούμι και γύρω από το λαιμό του υπάρχει λυτή μια μπεζ γραβάτα.
D - Το απίστευτο δεν το είπα για αυτό. Ξέρεις να παίζεις πιάνο;
C - Ξέρω, γιαυτό και το αγόρασα. Επειδή είμαι μαθηματικός δεν σημαίνει πως ξέρω μόνο μαθηματικά.
D - Θα παίξεις κάτι για 'μένα;
C - Αργότερα, τώρα πρέπει να φύγουμε. Μήπως μπορείς νά με βοηθήσεις λίγο με την γραβάτα;
D - Βέβαια.
Τον πλησίασα και όσο του έδενα την γραβάτα με έπιασε από τη μέση και μου είπε:
C - Τώρα είναι σαν να είσαι στ' αλήθεια η γυναίκα μου.
D - Επειδή σου δένω την γραβάτα;
C - Επειδή με προσέχεις..
D - Κάνω αυτό που θα έκανε κάθε σωστή σύζηγος.
Είπα και τον κοίταξα παιχνιδιάρικα.
C - Που έμαθες να δένεις τόσο καλά τις γραβάτες;
D - Δούλευα ως πωλήτρια, το ξέχασες;
C - Καλή δουλεία.
Είπε και κοίταξε τη γραβάτα του.
C - Φύγαμε. Μετά από σας ωραία μου κυρία.
Μου άνοιξε την πόρτα και βγήκαμε μαζί από το σπίτι.
Όταν ξεκινήσαμε για το κολέγιο ρώτησα τον Christian:
D - Λες να κάνω καλή εντύπωση;
C - Τι εννοείς;
D - Στους συναδέλφους σου, στο αφεντικό σου.. Λες να με συμπαθήσουν;
C - Το αφεντικό μου σε ξέρει ήδη.Οι υπόλοιποι σίγουρα θα σε συμπαθήσουν.
D - Δεν θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση.
C - Ειμαι σίγουρος πως θα σε συμπαθήσουν, είσαι εξαιρετική κοπέλα. Μην ανησυχείς.
Όταν φτάσαμε..
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Christian στάθηκε δίπλα μου και εγώ πέρασα το χέρι μου μέσα από το δικό του. Μπήκαμε στο κολέγιο και εκείνος μου εξηγούσε τι ήταν η κάθε αίθουσα που περνούσαμε.
C - Φτάσαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Έτοιμη;
Έγνεψα καταφατικά και μπήκαμε μαζί μέσα. Μόλις μας είδε ο κύριος Johnson ήρθε να μας χαιρετήσει.
Κ.J - Είστε πανέμορφη σήμερα κυρία Swan! Κι εσύ Christian καλός είσαι, αλλά η κυρία τραβάει όλα τα βλέμματα. Καταλαβαίνεις..
C - Αυτό εννοείτε κύριε Johnson. Όταν εγώ ο ίδιος είμαι μαγεμένος μαζί της, πως μπορούν να μην είναι οι ξένοι;
K.J - Απολύτως σωστός! Περάστε..
? - Γεια σου Christian! Η κοπέλα μαζί σου;
C - Η γυναίκα μου Peter. Demi από εδώ ο κύριος Peter.
D - Σας έχω ακουστά! Είστε καθηγητής μουσικής, έτσι δεν είναι;
P - Μάλιστα κυρία μου. Πως με ξέρετε;
D - Από τον Christian. Αλλά που είναι η γυναίκα σας;
P - Δεν είμαι παντρεμένος.
C - Εγώ επιστρέφω αμέσως.
D - Εντάξει Christian. Μα γιατί δεν είστε παντρεμένος; Νόμιζα πως υπάρχει ένας κανόνας σε αυτό το κολέγιο.
P - Ασφαλώς και υπάρχει, απλά για 'μένα δεν ισχύει. Βλέπω την απορία στα μάτια σας, δεν θέλω να σας βασανίσω με μισές απαντήσεις. Ο κανόνας δεν ισχύει για 'μένα γιατί ο κύριος Johnson είναι πατέρας μου και εγώ δεν έβρισκα κάπου αλλού εργασία. Αναγκάστηκα να δουλέψω εδώ και εκείνος δεν μπόρεσε να μου πει όχι. Είμαι ο μοναχογιός του.
D - Έτσι εξηγείται!
P - Σας αρέσει η μουσική;
D - Πάρα πολύ, αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω κάποιο όργανο.
P - Μπορώ να σας μάθω αν θέλετε κυρία Swan.
D - Σας παρακαλώ, ας μιλήσουμε στον ενικό, αυτά τα κύριε και κυρία ποτέ δεν τα συμπάθησα!
P - Χαχαχα, έχεις δίκιο..
D - Demi.
P - Έχεις δίκιο Demi.. Λοιπόν πες μου κάτι για 'σένα..
Μιλούσαμε πολύ ώρα με τον Peter, είναι πολύ απλό παιδί και έχει πλάκα. Γελούσαμε και ξεχάστηκα μαζί του μέχρι που ένιωσα το απειλητικό βλέμμα του Christian να μου λέει πως μάλλον έχω μπει σε μπελάδες.
C - Τι κάνετε εδώ; Ρώτησε με ένα δήθεν χαμόγελο.
P - Εδώ τα λέμε με την Demi. Christian θα σε μαλώσω, πως αφήνεις τόση ώρα μια τόσο όμορφη γυναίκα μόνη; Μπορεί κάποιος να το εκμεταλλευτεί.
C - Της έχω πολύ εμπιστοσύνη. Του χαμογέλασε ψεύτικα.
P - Σίγουρα. Χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει τίποτα. Demi, θα ήθελες να χορέψεις μαζί μου;
D - Βέβαια Peter!
Χόρευα με τον Peter, ενώ που και που έπιανα τον Christian να κοιτάζει προς το μέρος μας, όχι και τόσο χαρούμενος.
C - Μου επιτρέπεις Peter;
Ρώτησε ο Christian και ο Peter με παρέδωσε στα χέρια του "συζύγου" μου.
C - Τι ακριβώς κάνεις; Μουρμούρισε σε 'μένα ο Christian.
D - Δεν κάνω κάτι.
C - Πάρε τα πράγματά σου, φεύγουμε τώρα.
D - Γιατί τόσο ξαφνικά;
C - Φεύγουμε Demi.
D - Χωρίς να χαιρετήσουμε;
C - Ποιον; Τον Peter;
D - Και τον Peter.
C - Είμαι ήδη αρκετά θυμωμένος, μην το συνέχιζες. Προχώρα και θα τα πούμε μόλις φτάσουμε σπίτι.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το σπίτι του Christian άρον άρον. Στο δρόμο δεν μου μίλησε καθόλου, κοιτούσε ευθεία το δρόμο χωρίς να μου ρίξει ούτε ένα βλέμμα.
"Τρέχει κάτι;"
"Ναι, αλλά δεν θέλω να το συζητήσουμε την ώρα που οδηγώ"
"Γιατί; Τι φοβάσαι;"
"Ότι θα εκνευριστώ και θα τρακάρουμε! Μη μιλάς μέχρι να φτάσουμε σπίτι"
"Εντάξει Christian"
Φτάσαμε στο σπίτι και αυτή τη φορά δεν περίμενα τον Christian να μου ανοίξει την πόρτα. Κατέβηκα μόνη μου και αφού μπήκαμε μέσα στο σπίτι ο Christian άφησε το παλτό του και με κοίταξε με μάτια γεμάτα οργή.
"Τι ήταν αυτό σήμερα;"
"Ποιο;"
"Δεν ντράπηκες;"
"Γιατί να ντραπω; Τι έκανα;"
"Ρωτάς κι' όλας; Όλο το βράδυ σαλιάριζες με εκείνο το βλάκα τον Peter!"
"Απλώς μιλάγαμε Christian!"
"Απλώς μιλάγατε; Είχε κολλήσει πάνω σου σαν βδέλλα κι εσύ δεν έκανες τίποτα για τον απομακρύνεις!"
"Και γιατί να τον απομακρύνω Christian; Μόλις τελειώσει αυτός ο γάμος θα είμαι έτοιμη να ξαναφτιάξω τη ζωή μου"
"Με τον Peter;"
"Γιατί όχι; Ο Peter είναι γοητευτικός, αστείος, έξυπνος και ελεύθερος. Με έκανε και πέρασα όμορφα σήμερα μαζί του"
"Νομίζω πως δεν έχεις καταλάβει το τι γίνεται ακριβώς"
"Για εξήγησέ μου να καταλάβω.."
"Τι μου είσαι Demi;"
"Τίποτα."
"Στα ψέμματα έστω"
"Η γυναίκα σου"
"Μπράβο. Κι εγώ είμαι ο σύζυγός σου. Μια σωστή σύζυγός δεν πρέπει να φλερτάρει με άλλους άνδρες"
"Μα δεν είμαι πραγματική σου γυναίκα"
"Εγώ Demi, θέλω να έχω το κούτελό μου καθαρό! Δεν θέλω να περπατάω στο δρόμο και να με κοροϊδεύουν ότι δεν μπορώ να ελέγξω τη γυναίκα μου. Για όσο ακόμη είσαι η κυρία Swan φρόντισε να είσαι σωστή, όπως πρέπει!"
"Μέχρι στιγμής δεν έχω δώσει κανένα δικαίωμα σε κανέναν. Είμαι ίσως η πιο σωστή γυναίκα που μπορεί να έχει κάποιος σαν κι εσένα! Σε λίγο καιρό τελειώνει αυτό το παραμύθι και θέλω να εκμεταλλευτώ την κατάσταση και να κερδίσω τον Peter ο οποίος μου αρέσει και απ' ότι φάνηκε του άρεσα κι εγώ. Άσε με να ζήσω όπως θέλω εγώ και ζήσε κι εσύ τη ζωή σου όπως θα τη ζούσες αν δεν υπήρχα εγώ. Έλεος Christian! Κουμάντο σε όλα; Φτάνει πια!"
Είπα και μπήκα στο δωμάτιο, χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω μου. Τι ζόρι τραβάει;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά από λίγο άκουσα την εξώπορτα να κλείνει και βγήκα από το δωμάτιο να δω τι έγινε. Ο Christian είχε φύγει από το σπίτι. Δεν πειράζει, εξάλλου είχα δίκιο σε ό,τι του είπα. Δεν έχει δικαίωμα να ανακατεύεται στην προσωπική μου ζωή!
Ξαναγύρισα στο δωμάτιο μου και κοιμήθηκα. Εκείνο το βράδυ ήμουν πολύ ταραγμένη και εξαιτίας αυτού δεν είχα ήρεμο ύπνο. Εφιάλτες με βασάνιζαν όλο το βράδυ, ενώ ξύπνησα τρομαγμένη γύρω στις πέντε. Πήγα στην κουζίνα να πιω λίγο νερό και προς μεγάλη μου έκπληξη ο Christian δεν είχε γυρίσει ακόμη. "Που είναι τόσες ώρες; Αρχίζω να ανησυχώ". Τον πήρα στο τηλέφωνο τέσσερις φορές αλλά δεν απάντησε.
Μετά από δύο ώρες επέστρεψε σπίτι.
"Που ήσουν;"
"Ανάκριση;"
"Σε έχω πάρει τέσσερις φορές που έχεις το τηλέφωνό σου;"
"Δεν το άκουσα"
"Γιατί;"
"Είχε φασαρία στο μαγαζί"
"Ήπιες;"
"Ίσως"
"Christian ανησύχησα. Έλειπες όλο το βράδυ"
"Γιατί ανησύχησες;"
"Τι εννοείς γιατί ανησύχησα;"
"Ανησυχούν αυτοί που νοιάζονται. Εσύ γιατί ανησύχησες; Μια άγνωστη δεν είσαι;"
"Μένω μαζί σου κάτω από την ίδια στέγη εδώ και πολλές εβδομάδες. Λες να μην με νοιάζει;"
"Ως τι σε νοιάζει;"
"Ως φίλη σου"
"Δεν είσαι φίλη μου"
"Αλλά τι είμαι;"
"Η δήθεν γυναίκα μου"
"Christian έχεις πιει. Κάτσε εδώ να σου φτιάξω έναν καφέ"
"Δεν θέλω, άσε με. Πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου"
"Περίμενε δεν κάνει να κοιμηθείς. Έλα κάτσε εδώ, θέλω να σε προσέχω τώρα που είσαι σε αυτή την κατάσταση"
"Εγώ πάω να ξαπλώσω, αν θες να με προσέχεις έλα μέσα μαζί μου. Αλλά ξέχασα εσύ προτιμάς τον Peter"
"Έχεις πιει και δεν ξέρεις τι λες"
"Έννοια σου και ξέρω εγώ τι λέω" Είπε και μπήκε στό δωμάτιο του.
Μετά από λίγο πήγα να δω αν είναι καλά. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι με τα ρούχα και κοιμόταν. Του έβγαλα τα παπούτσια και τη ζώνη και τον άφησα να συνεχίσει τον ύπνο του. Έτρεξα στο καθιστικό όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει.
"Έλα μαμά"
"Γεια σου μωρό μου τι κάνεις;"
"Μια χαρά είμαι εσύ;"
"Κι εγώ μια χαρά τι κάνει το μωρό μας;"
"Μεγαλώνει μαμά, ο μπαμπάς τι κάνει;"
"Καλά είναι και ο πατέρας σου. Ο Christian;"
"Καλά, μια χαρά"
"Χαίρομαι αγάπη μου. Σου είπε ο Christian φαντάζομαι πως ερχόμαστε την άλλη εβδομάδα"
"Τι; Όχι δεν μου είπε κάτι"
"Ναι, μιλήσαμε μαζί του μια μέρα που σε πήραμε τηλέφωνο. Το σήκωσε εκείνος και μας κάλεσε σπίτι σας. Φυσικά είπαμε ναι! Εξάλλου μας έλειψες μωρό μου"
"Μα μαμά.."
"Ναι ξέρω ανυπομονείς. Κι εγώ το ίδιο, αλλά πρέπει να κλείσω. Θα τα πούμε από κοντά μωρό μου. Φιλιά στον Christian"
Τέλεια! Αυτό μας έλειπε τώρα..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κάποια στιγμή ο Κρίστιαν ξύπνησε και ήρθε στο καθιστικό.
"Πώς είσαι;"
"Πονάει το κεφάλι μου"
"Κάτσε. Θα σου φτιάξω έναν καφέ και μέχρι να τον πιεις θα σου βάλω να φας και μετά να πάρεις ένα παυσίπονο"
"Δεν θέλω"
"Αρκετά! Σταμάτα να κάνεις σαν μικρό παιδί. Θα κάνεις αυτό που σου είπα θες, δεν θες!"
"Εντάξει εντάξει. Μόνο μην φωνάζεις, υποφέρω"
Του έδωσα τον καφέ του και τον ρώτησα:
"Γιατί δεν μου είπες για τους γονείς μου;"
"Το ξέχασα με όλα αυτά"
"Μάλιστα. Καταλαβαίνεις φαντάζομαι πως ήταν χαζό το ότι τους κάλεσες εδώ"
"Γιατί; Γονείς σου είναι. Ήθελαν να σε δουν"
"Ξέρεις γιατί.."
"Δεν πειράζει. Θα πειστούν πως είμαστε μια χαρά, θα σε δουν λίγες μέρες και θα φύγουν"
Το κινητό μου χτύπησε, "ένα νέο μήνυμα" αναβόσβηνε στην οθόνη.
Είναι από τον Πίτερ.
"Ελπίζω να θέλεις σήμερα να ξεκινήσουμε εκείνα τα μαθήματα που λέγαμε"
Του απάντησα:
"Μαθήματα σήμερα; Άστο καλύτερα.."
Αλλά εκείνος επέμεινε.
"Θες να πάμε καμιά βόλτα;"
"Γιατί όχι;"
"Ωραία θα έρθω να σε πάρω σε μια ωρίτσα"
"Τα λέμε"
"Ποιος ήταν;" ο Κρίστιαν με κοίταξε καχύποπτα.
"Κανείς"
"Μα αφού.."
"Δεν σε αφορά Κρίστιαν"
Έφυγα από την κουζίνα και πήγα να ντυθώ.
Ο Κρίστιαν μπήκε με φόρα στο δωμάτιο.
"Πως μπαίνεις έτσι μέσα; Ντύνομαι!"
"Γιατί ντύνεσαι; Θα πας κάπου;"
"Όπου θέλω!"
"Αυτός ήταν έτσι;"
"Ο Πίτερ; Ναι αυτός ήταν. Τι ζόρι τραβάς;"
"Καλά δεν κατάλαβες τίποτα από τη συζήτηση που είχαμε;"
"Ναι. Κατάλαβα πως είσαι ένας κομπλεξικός τι σχέση έχει αυτό;"
"Δεν σου επιτρέπω να βγεις μαζί του"
"Πως είπες;"
"Δεν είμαι ο άνδρας σου; Δεν θέλω να βγεις μαζί του. Δεν σε αφήνω"
"Πρώτον δεν είσαι στην πραγματικότητα άνδρας μου αλλά και να ήσουν ζούμε στον εικοστό πρώτο αιώνα, όπου οι γυναίκες έχουν φωνή και δεν είναι υποχείρια των συζύγων τους! Οπότε κράτα τις αγριάδες για εκεί που σε παίρνει! Εγώ θα κάνω ό,τι γουστάρω και παρ' το χαμπάρι!"
Βγήκα από το σπίτι θυμωμένη και έστειλα μήνυμα στον Πίτερ να έρθει νωρίτερα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έκατσα στο παγκάκι που είχαμε ραντεβού και τον περίμενα. Μα τι συμβαίνει στον Κρίστιαν; Ποιο είναι το πρόβλημά του; Στην πραγματικότητα δεν του είμαι απολύτως τίποτα, οπότε θα έπρεπε απλώς να αδιαφορεί.
Είδα τον Πίτερ να με χαιρετάει από μακρυά.
"Γεια σου όμορφη"
"Γεια σου Πίτερ"
"Τι κάνεις; Δεν σε βλέπω και πολύ καλά"
"Έχω κι εγώ τα θέματά μου"
"Εσύ έχεις θέματα;"
"Ναι, γιατί τι είμαι εγώ;"
"Εσένα θα έπρεπε να σε ευγνωμονούν που υπάρχεις και να κάνουν την κάθε μέρα σου όνειρο"
Η ζωή μου αυτή την στιγμή Πίτερ είναι ένας εφιάλτης.
"Χαχαχα γιατί όμως;"
"Γιατί είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος και οι υπέροχοι άνθρωποι επιβάλλεται να είναι ευτυχισμένοι" Περπατήσαμε λίγο και ο Πίτερ μου πρότεινε να μου δείξει που είναι το σπίτι του.
"Εδώ μένεις;"
"Ναι. Σ' αρέσει;"
"Είναι.. μεγάλο!"
Το σπίτι του ήταν τεράστιο. Είχε έναν πελώριο κήπο με κιόσκι και πισίνα και αποτελούνταν από δύο ορόφους.
"Και μένεις σε αυτό το παλάτι μόνος σου;"
"Δεν βρέθηκε ακόμη η κατάλληλη για να το μοιραστώ μαζί της"
"Είμαι σίγουρη πως θα βρεθεί. Είσαι καλό παιδί Πίτερ"
"Θες να έρθεις να στο δείξω κι από μέσα;"
"Μπα.. Δεν νομίζω πως είναι και πολύ καλή ιδέα"
"Γιατί; Λες να το πάρει κάπως ο Κρίστιαν;"
"Δεν ξέρω.."
"Τον φοβάσαι;"
"Όχι ασφαλώς όχι Πίτερ!"
"Τότε ποιο είναι το πρόβλημα σου;"
Ο Πίτερ με πλησίασε και συνέχισε
"Το μόνο που θέλω είναι να σου δείξω το σπίτι μου, γιατί εγώ ευελπιστώ κάποια στιγμή να γίνει και δικό σου"
"Από που και ως που;"
"Αν με αφήσεις να σε κάνω ευτυχισμένη. Να σου φερθώ όπως σου αξίζει να σου φέρονται"
Τα χείλη του άγγιξαν τα δικά μου και εγώ τραβήχτηκα απότομα.
"Πίτερ δεν.."
"Μα δεν σου αξίζει αυτός!"
"Δεν μπορώ να το κάνω αυτό συγνώμη.."
Έφυγα βιαστικά και περπάτησα ως το σπίτι όπου μετάνιωσα τη στιγμή που δεν αντεπεξήλθα στο φιλί του Πίτερ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όταν μπήκα στο σπίτι άκουσα φωνές από το δωμάτιο του Κρίστιαν και πήγα να δω τι συνέβη. "Κρίστιαν, όλα εντάξει;"
Ρώτησα αλλά δεν πήρα απάντηση.
Άνοιξα την πόρτα και είδα τον Κρίστιαν με μια γυναίκα ημίγυμνους πάνω στο κρεβάτι του. Με κοίταξε με μάτια γουρλωμένα και μου είπε να βγω έξω από το δωμάτιο.
Έφυγα από το σπίτι τρέχοντας και πήγα στον μοναδικό άνθρωπο που ήξερα σε αυτό το μέρος, τον Πίτερ.
Χτύπησα το κουδούνι του και εκείνος μου άνοιξε αμέσως.
"Ντέμυ τι τρέχει; Όλα εντάξει;"
"Όχι Πίτερ, μπορώ να περάσω;"
"Φυσικά και μπορείς!"
Προχώρησα προς τα μέσα κι έμεινα άφωνη από το πόσο όμορφα διακοσμημένο ήταν το σπίτι του Πίτερ με κλασσικά κομμάτια στα χρώματα του μπεζ και του καφέ.
"Κάθισε" Είπε και μου έδειξε τον μεγάλο καφέ καναπέ του, ενώ εγώ υπάκουσα αμέσως.
"Και τώρα πες μου τι έγινε"
"Τσακώθηκα με τον Κρίστιαν"
"Δεν θα σε ρωτήσω τι έγινε, γιατί εξάλλου δεν μου πέφτει λόγος αλλά γιατί είσαι εδώ;"
"Δεν είχα που αλλού να πάω"
"Και σκέφτηκες εμένα;"
"Πίτερ, αν σε ενοχλώ μπορώ να φύγω"
"Αντιθέτως! Χαίρομαι τόσο πολύ που αυτό που έκανα το απόγευμα δεν σε έκανε να απομακρυνθείς απο 'μένα, μπορείς φυσικά να μείνεις όσο θέλεις"
"Σε ευχαριστώ, αλλά δεν πρόκειται να σου γίνω φόρτωμα για πολύ. Θέλω απλώς να σκεφτώ κάποια πράγματα"
"Μην ανησυχείς. Το σπίτι μου είναι τεράστιο. Διάλεξε ένα δωμάτιο, μείνε όσο θες και πάρε το χρόνο σου για να αποφασίσεις αυτό που θέλεις"
"Στ' αλήθεια σε ευχαριστώ Πίτερ. Δεν ξέρω πως να στο ξεπληρώσω"
"Ελπίζω η απόφαση σου να συμπεριλαμβάνει κι εμένα έστω σαν φίλο"
"Πάντα θα είσαι φίλος μου Πίτερ! Σε ευχαριστώ"
Τον αγκάλιασα κι εκείνος σάστισε από αυτή μου την κίνηση.
Μου έδειξε τους χώρους του σπιτιού του και μου παραχώρησε ένα μεγάλο δωμάτιο για να μείνω. Έκατσα στο κρεβάτι και προσπάθησα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά. Ίσως δεν έπρεπε να θυμώσω τόσο με τον Κρίστιαν, θέλω να πω πως κι εγώ βγαίνω με τον Πίτερ.
"Αλλά εσύ δεν το έκανες μαζί του!" Μου φώναξε το υποσυνείδητό μου. Σωστά. Εμένα ο Πίτερ απλώς με φίλησε κι εγώ τον σταμάτησα γιατί.. Γιατί τον σταμάτησα όμως; Και γιατί νιώθω τόσο πληγωμένη σχετικά με τον Κρίστιαν; Αφού εγώ δεν νιώθω τίποτα γι' αυτόν, έτσι δεν είναι; Δεν του είμαι τίποτα και ούτε θέλω. Ή μήπως θέλω;
Τις σκέψεις μου διέκοψε ο χτύπος της πόρτας.
"Έλα Πίτερ"
"Συγνώμη που σε ενοχλώ αλλά σκέφτηκα πως ίσως πεινάς. Έλα κάτω να φάμε μαζί"
"Εντάξει Πίτερ σε δυο λεπτά είμαι κάτω" Η αλήθεια είναι πως δεν έχω όρεξη, αλλά δεν είμαι μόνη μου πλέον. Πρέπει να σκεφτώ το μωρό μου, είναι το μόνο που έχω. Κατέβηκα στην τραπεζαρία όπου ο Πίτερ με περίμενε ήδη εκεί με το τραπέζι στρωμένο.
"Παρείγγελα κινέζικο. Ελπίζω να σου αρέσει"
"Φυσικά Πίτερ, σε ευχαριστώ"
"Έλα κάθισε" "Πώς είσαι;"
"Αν σου πω καλά θα είναι ψέμα"
"Μπορώ να κάνω κάτι για 'σένα;"
"Ήδη κάνεις πολλά Πίτερ, θέλω μόνο αν μπορείς να μην μαθευτεί πως τσακώθηκα με τον Κρίστιαν και φυσικά το ότι είμαι εδώ"
"Εννοείτε Ντέμυ. Μην ανησυχείς δεν πρόκειται να πω τίποτα"
"Ωραία. Σε ευχαριστώ ξανά"
Τελειώσαμε το φαγητό μας και αφού καληνύχτισα τον Πίτερ ανέβηκα στο δωμάτιο και κοίταξα το κινητό μου.
"Καμία κλίση". Μάλιστα. Ούτε καν νοιάζεται για το που είμαι. Τι θα κάνω τώρα;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με πήρε ο ύπνος προσπαθώντας να βάλω τη ζωή μου σε μία τάξη, όταν χτύπησε το κινητό μου.
Ήταν εκείνος.
"Γεια"
"Γεια"
"Είσαι καλά;"
"Ενδιαφέρεσαι;"
"Περισσότερο απ' ότι νομίζεις"
"Τι θέλεις;"
"Που είσαι;"
"Κάπου"
"Καλά. Πήρα να σου θυμίσω πως αύριο έρχονται οι γονείς σου"
"Οι γονείς μου; Ωχ, τους είχα ξεχάσει εντελώς"
"Όπου και αν είσαι, έλα. Δεν πρέπει να μάθουν"
"Εντάξει Κρίστιαν, θα έρθω αύριο. Καληνύχτα"
"Θα σε περιμένω το πρωί. Καληνύχτα"
Έστω και έτσι με πήρε τηλέφωνο..
Ξύπνησα το πρωί ανήσυχη για τα όσα θα συνέβαιναν. Ευχαρίστησα τον Πίτερ για την φιλοξενία του και έφυγα.
Έφτασα στο σπίτι του Κρίστιαν και χτύπησα διστακτικά το κουδούνι.
"Καλημέρα" μου είπε εκείνος και κατέβασε το βλέμμα.
"Καλημέρα και σε 'σένα"
"Πώς είσαι;"
"Μια χαρά, ευχαριστώ"
Μπήκα στο σπίτι και άφησα το μπουφάν μου στο χολ.
"Που είχες πάει Ντέμι"
"Δεν είναι δίκο σου θέμα"
"Είναι. Είσαι η γυναίκα μου"
"Δεν είδα να το σέβεσαι και πολύ αυτό όταν σας έπιασα στο κρεβάτι με εκείνη τη γυναίκα"
"Περίμενε. Νομίζω πως η ζωή μου, μου ανήκει. Είσαι η γυναίκα μου, αλλά όχι στην πραγματικότητα. Όπως είπες κι εσύ, κοιτάω κι εγώ τη ζωή μου. Νομίζω πως κι εσύ το ίδιο έκανες με τον Πίτερ"
"Εγώ δεν τον έφερα μέσα στο σπίτι!"
"Μήπως δεν είναι αυτός ο λόγος που έφυγες;"
"Αλλά;"
"Δεν ξέρω.."
Ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του.
"Γιατί χαμογελάς; Θα 'πρεπε να ντρέπεσαι Κρίστιαν!"
Πήγα να περάσω από δίπλα του για να πάω στο πίσω δωμάτιο. Εκείνος με έπιασε από το χέρι και με έφερε κοντά του.
"Μήπως απλώς ζήλεψες Ντέμι;"
"Τι να ζηλέψω δηλαδή; Εσένα;"
"Ναι.. Έφυγες τόσο θυμωμένη που το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πως ζήλεψες. Έχω άδικο;"
Είχε πλησιάσει το πρόσωπό του τόσο κοντά στο δικό μου που σχεδόν ένιωθα την ανάσα του.
Το κουδούνι του σπιτιού χτύπησε και εγώ τράβηξα απότομα το χέρι μου.
"Στο σπίτι του Πίτερ είχα πάει"
Η έκφραση του προσώπου του σκοτείνιασε και τον είδα να σφίγγει τα χέρια του σε γροθιές, ενώ εγώ πήγα να ανοίξω την πόρτα.
Δεν θα με τρελάνεις εσύ εμένα Κρίστιαν..
