Άλλος Κόσμος
Ουάου.. περίεργος είναι αυτός ο κόσμος! Τη φασαρία είναι αυτή; Οι άνθρωποι τρέχουν στους δρόμους αλλά γιατί τρέχουν; συμβαίνει κάτι; Ο καθένας πηγαίνει κάπου αλλού, άρα δεν τρέχουν να σωθούν απο κάτι.. Πρέπει να πάω στη δουλειά μου, αλλά πρώτα πρέπει να φορέσω ενδυμασία παρόμοια με τη δική τους. Μην μοιάζω αλλόκοτη ανάμεσα σε όλους αυτούς!
Εισαγωγή: με λενε Gabriela, γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό έξω από μια μεγάλη πόλη. Είχα μια δύσκολη και κουραστική ζωή. Είμαι.. άστο είναι περίπλοκο. Δεν είμαι κάτι συνηθισμένο. Είμαι κάτι διαφορετικό, κάτι που απαγορεύεται να αποκαλύψω. Αλλά…
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Περπατούσα βιαστικά σε έναν από τους μεγάλους δρόμους αυτού του παράξενου κόσμου. Έπρεπε να τον βρω και μάλιστα σύντομα! Καθώς κατευθυνόμουνα προς την εταιρεία που έλεγαν οι οδηγίες μου ότι πρέπει να πάω είχα το βλέμμα μου ψηλά στον ουρανό, ζητώντας δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω. Είναι η πρώτη μου “δουλειά” και πρέπει να την κάνω σωστά. Δεν μπορώ να τους απογοητεύσω.. Απορροφημένη στις σκέψεις μου δεν συνειδητοποίησα πως έπεσα πάνω σε έναν άνθρωπο!
G - Ω, συ..συγνώμη..
? – Τι συγνώμη κοπέλα μου είσαι με τα καλά σου; Κοίτα πως με έκανες!
Το πουκάμισο του είχε αποκτήσει ένα καφέ χρώμα εξ’ αιτίας του παράξενου υγρού που βρισκόταν μέσα στο ποτήρι του και που εγώ κατά λάθος έριξα επάνω του.
G – Συγνώμη, δεν ήθελα να..
? – Άστο!
Μου φώναξε ενώ πήγα να αγγίξω το πουκάμισο του..
G – Εντάξει.. Και πάλι συγνώμη..
Εκείνος απλά κούνησε το κεφάλι του και μπήκε θυμωμένος στο μεγάλο κτήριο.
«Μάλιστα.. Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε!» είπα και ξεφύσησα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπήκα κι εγώ στο μεγάλο κτήριο και προχώρησα προς το μεγάλο τραπέζι μαγεμένη από αυτά που έβλεπα γύρω μου.
? – Ψάχνετε κάτι;
Με ρώτησε μια κοπέλα με κοντά μαύρα μαλλιά που καθόταν πίσω από το μεγάλο τραπέζι.
G – Ε, ναι.. Τι είναι εδώ;
? – Η εταιρεία D.D.C
G – D.D.C; Τι σημαίνει αυτό;
? – Το όνομα της εταιρείας του κύριου David Donovan
G – Ααα..
?- Ψάχνεις για δουλειά;
Και τότε μου ήρθε μια λαμπρή ιδέα!
G – Βέβαια! Ψάχνω για δουλειά.
? – Πως σε λένε;
G – Gabriela.
? – Μάλιστα, χάρηκα Gabriela με λένε Amy. Πες μου τι μπορείς να κάνεις;
G - …
A – Μάλιστα. Μπορείς να δακτυλογραφείς;
G – Ε, δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό..
A – Να γράφεις κείμενα που σου δίνουν. Αυτό σημαίνει.
G – Που να τα γράφω;
A – Στον υπολογιστή.
G – Στον ποιον;
A – Στον υπολογιστή! Να σε αυτό εδώ.
Μου έδειξε ένα περίεργο λεπτό μαύρο κουτί.
G – Ε, τι είναι αυτό;
A – Υπολογιστής! Για όνομα! Από πού κατέβηκες εσύ; Από χωριό είσαι;
Από χωριό;
G – Ναι! Από χωριό, δεν τα ξέρω αυτά.
A – Και πως ήρθες εδώ; με λεωφορείο;
G – Ε, ναι..
Τι είναι το λεωφορείο;
A - Γιατί ήρθες εδώ;
G – Ήρθα να βρω μια δουλειά.
A – Μάλιστα. Θέλω να σε βοηθήσω Gabriela.
Έκοψε ένα χαρτάκι από ένα τετράδιο και αφού έγραψε κάτι μου το έδωσε.
G – Τι είναι αυτό;
A – Η διεύθυνση μου. Τελειώνω στις 8. Έλα στο σπίτι μου. Θα σου μάθω τα βασικά για να μπορέσεις να δουλέψεις εδώ.
G – Θα το έκανες αυτό;
A – Δεν θέλεις δουλειά;
G – Θέλω.
A – Ωραία τότε. Θα σε περιμένω στο σπίτι μου στις 8. Θα τα πούμε τότε. Γεια σου Gabriela..
G – Εντάξει, θα έρθω! Αντίο!
Είπα και τη χαιρέτησα εύθυμα.
Ήθελα να τον βρω. Έπρεπε να τον βρω. Να τον βοηθήσω. Αλλά αυτός εξαφανίστηκε και εγώ δεν είχα ιδέα τι θα έκανα στην συνέχεια..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όταν η ώρα πήγε 8 ξεκίνησα για το σπίτι της καλής κοπέλας που είχα γνωρίσει νωρίτερα, της Amy. Θα έκανα τα πάντα για να τον βοηθήσω και αν τα "πάντα" ξεκινούν από τα μαθήματα του περίεργου κόσμου θα το έκανα κι αυτό. Αφού περπάτησα πολύ, έψαξα, ρώτησα, βρήκα επιτέλους το σπίτι της Amy. Χτύπησα την πόρτα και εκείνη με υποδέχτηκε εύθυμα.
A - Λοιπόν Gabriela, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Αρχικά να ξέρεις πως ο κύριος Donovan είναι πολύ απαιτητικός με τους υπαλλήλους του, αλλά μην φοβάσαι θα σου δείξω ο,τι πρέπει να γνωρίζεις για να δουλέψεις στην εταιρεία του. Μην περιμένεις βέβαια κάποια σπουδαία θέση, θα ξεκινήσουμε από κάτι χαμηλό και σιγά σιγά αν είσαι καλή μπορεί να πας πιο ψηλά. Κατάλαβες;
Κούνησα το κεφάλι καταφατικά.
A - Ο κύριος Donovan ψάχνει για καινούρια γραμματέα, μιας και απέλυσε την προηγούμενη.
G - Απέλυσε;
A - Την έδιωξε.
G - Γιατί;
Α - Δεν ήταν αρκετά καλή στη δουλειά της είπε. Ανοησίες! Η κοπέλα ήταν από τις καλύτερες. Το πιο πιθανό είναι να της ζήτησε παραπάνω "εργασία" και εκείνη να αρνήθηκε.
G - Και δεν μπορούσε να δουλέψει παραπάνω;
A - Προφανώς δεν κατάλαβες τι εννοώ. Παραπάνω εργασία, με την έννοια του ότι της ζήτησε.. κρεβάτι.
G - Τι πράμα; Πως έκανε κάτι τέτοιο;
Α - Έχει λεφτά και νομίζει ότι μπορεί να κάνει ο,τι θέλει. Αν σου ζητήσει ποτέ κάτι τέτοιο να αρνηθείς και μην φοβηθείς γιατί ακόμη και αν σε απολύσει θα έχεις καλές συστάσεις για να δουλέψεις κάπου αλλού.
G - Εσένα δεν σου ζήτησε πότε κάτι τέτοιο;
Α - Όχι σε 'μένα δεν τολμάει.
G - Γιατί όχι;
A - Τα έχω με τον ξάδερφο του.
G - Τι έχετε δηλαδή;
A - Τα έχουμε Gabriela μου, είμαστε μαζί.
G - Είστε παντρεμένοι δηλαδή;
Α - Όχι ακόμη, αλλά θα γίνει κι αυτό.
G - Κατάλαβα..
Α - Ωραία λοιπόν άκου θα ξεκινήσεις σαν κάτι απλό.
G - Εσένα ποια είναι η θέση σου;
Α - Εγώ είμαι στην είσοδο και σημειώνω τα ραντεβού τα οποία κλείνει η γραμματέας του κύριου Donovan και κάποιοι άλλοι υπάλληλοι. Κοίτα, προσωρινά θα είσαι στην εταιρεία σαν αντικαταστάτρια γραμματέας, εντάξει; Αλλά αν βρεθεί καινούρια γραμματέας και την επιλέξει μόνος του ο στριμμένος θα πρέπει να σου βρούμε κάτι άλλο.
G - Εντάξει.
Α - Ωραία κοίτα αυτός είναι ένας υπολογιστής σαν εκείνον που σου έδειξα στο γραφείο. Κάτσε να σου δείξω. Όταν η ώρα πήγε 1 και ήμασταν και οι δυο φανερά κουρασμένες αποφασίσαμε να σταματήσουμε και να συνεχίσουμε την επόμενη μέρα ίδια ώρα. Έτσι κι έγινε. Για ένα μήνα πήγαινα κάθε μέρα στο σπίτι της και εκείνη μου έδειχνε ένα σωρό καινούρια πράγματα που θα με βοηθούσαν τόσο στην καινούρια μου δουλειά, όσο και στην καινούρια μου ζωή.
G - Δεν βρήκε ακόμη ο κύριος Donovan την γραμματέα του;
Α - Όχι, ακόμη αλλάζει κάθε βδομάδα αντικαταστάτριες.
G - Πώς έγινε αυτό;
Α - Έβαλα κι εγώ λίγο το χεράκι μου..
G - Δηλαδή;
Α - Ήρθαν κάποιες ικανές για τη δουλειά, αλλά τις άφηνα στην αναμονή για κάνα δυο μέρες και μετά τις έλεγα πως δεν πήραν την δουλειά.
G - Γιατί το έκανες αυτό; Αν το μάθει..
Α - Δεν θα το μάθει. Και το έκανα αυτό για 'σένα. Προσπαθείς πολύ σκληρά εδώ και τόσο καιρό. Θα ήταν άδικο να πάρει κάποια άλλη τη δουλειά.
G - Amy σε ευχαριστώ πάρα πολύ για ο,τι έκανες για 'μένα. Αλλά πες μου, γιατί με βοήθησες ενώ μπορούσες απλά να με αγνοήσεις;
Α - Δεν ξέρω Gabriela. Αλήθεια δεν ξέρω.
Δεν πειράζει Amy, τώρα ξέρω εγώ.
Α - Πήγαινε σπίτι τώρα να κοιμηθείς γιατί αύριο είναι η μεγάλη μέρα.
G - Η μεγάλη μέρα;
Α - Είσαι πλέον έτοιμη για γραμματέας του Donovan. Έστω, αντικαταστάτρια γραμματέας.
G - Όχι δεν είμαι. Δεν νιώθω. Θα τα πάω χάλια και μετά..
Α - Θα σκίσεις είμαι σίγουρη! Είχες καλή δασκάλα αλλά για περίμενε, τι θα φορέσεις αύριο;
G - ...
Α - Μάλιστα, θα σου δώσω εγώ. Είπε και μου έφερε μια σακούλα από τον πάνω όροφο του σπιτιού της.
G - Amy είναι υπέροχα! Δεν μπορώ να το δεχτώ.. Όντως ήταν υπέροχα. Μια μαύρη φούστα που έφτανε λίγο πιο πάνω από το γόνατο, σε συνδυασμό με ένα στενό άσπρο πουκάμισο και ένα ζευγάρι ψηλές μαύρες "γόβες" όπως τις λέει η Amy. Όλα αυτά πρέπει να ήταν πολύ ακριβά.
A - Ηρέμησε. Είναι δικά σου, εξάλλου δεν με χωράνε πλέον και εσύ τα έχεις μεγαλύτερη ανάγκη.
G - Σε ευχαριστώ Amy. Αλήθεια σε ευχαριστώ για όλα!
Α - Μην με ευχαριστείς για τίποτα. Γιαυτό είναι οι φίλες. Άντε πήγαινε γρήγορα στο σπίτι και αύριο 7 παρά τέταρτο να είσαι στην εταιρεία.
Την χαιρέτησα και έφυγα τρέχοντας. Αύριο ήταν η μεγάλη μέρα. Επιτέλους θα είμαι κοντά του και θα κάνω αυτό που πρέπει.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7 παρά τέταρτο ακριβώς βρισκόμουν έξω από την είσοδο της εταιρείας έτοιμη να κάνω αυτό για το οποίο είχα προετοιμαστεί.
Α - Πώς είσαι;
G - Μια χαρά, αν και λίγο αγχωμένη..
Α - Μην φοβάσαι, είμαι σίγουρη πως θα σκίσεις!
G - Τι να σκίσω;
Α - Εννοώ πως θα τα πας περίφημα..
Ακόμη δεν έχω μάθει αυτές τις περίεργες εκφράσεις..
G - Σε ευχαριστώ ξανά Amy για όλα! Είσαι η καλύτερη φίλη που είχα ποτέ..
Α - Μην με ευχαριστείς για τίποτα! Ξέρεις Gabi σε ξέρω μόνο ένα μήνα περίπου και όμως νιώθω πως εσύ δεν θα με προδώσεις και πως είσαι καλός άνθρωπος.
G - Amy, δεν ξέρω τι να πω! Σου χρωστάω τόσα πολλά..
Είπα και την αγκάλιασα.
Α - Άντε έλα τώρα. Μην μας πάρουν τα ζουμιά θα χαλάσει το καταπληκτικό μακιγιάζ που σου έκανα μέσα σε δέκα λεπτά και δεν έχουμε άλλο χρόνο. Ο Donovan θα έρθει από στιγμή σε στιγμή. Μπες στο γραφείο του και κάθισε έξω από τη μεγάλη πόρτα. Υπάρχει ένας μικρός διάδρομος που χωρίζει το γραφείο του Donovan από το δικό σου γραφείο. Μην μπεις στο δικό του! Θα γίνει έξαλλος. Κάτσε στο δικό σου και όταν μπει μέσα και σε ρωτήσει ποια είσαι και τι θέλεις πες του πως είσαι η καινούρια δοκιμασμένη γραμματέας και ότι σε στέλνω εγώ. Κατάλαβες;
G - Κατάλαβα.
Α - Ωραία. Μην φοβάσαι, είμαι σίγουρη πως θα τα πας περίφημα! Καλή επιτυχία Gabi!
G - Σε ευχαριστώ Amy! Πέρασα τη μεγάλη πόρτα και πήρα το ασανσέρ. Όσο πλησίαζα ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει όλο και πιο δυνατά από το άγχος. Η πόρτα του ασανσέρ άνοιξε στον ψηλότερο όροφο του κτηρίου και εγώ βάδισα προς τα μέσα αργά αργά.
Σεκιούριτι - Που πηγαίνετε; Βαθιές ανάσες Gabriela!
G - Είμαι η καινούρια αντικατάστρια γραμματέας του κυρίου Donovan. Με στέλνει η δεσποινίς Amy.
Σ - Περιμένετε μια στιγμή. Τον είδα να παίρνει τηλέφωνο κάπου και να αφού με διαπέρασε από χίλια βλέμματα τελικά μου είπε:
Σ - Μπορείτε να περάσετε δεσποινίς. Καλή τύχη..
G - Ευχαριστώ. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και εντόπισα το γραφείο μου. Είναι τεράστιο! Κάθισα στη θέση μου και περίμενα να έρθει εκείνος. Άκουσα βήματα από την είσοδο και τον φύλακα να μιλάει σε κάποιον. Είχε έρθει..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπήκε στο γραφείο και με κοίταξε με περιφρονητικό ύφος, ενώ εγώ βιάστηκα να του εξηγήσω το ποια είμαι.
G - Εε.. καλημέρα σας κύριε Donovan. Με στέλνει η Amy, είμαι η καινούρια σας..
D - Ξέρω, ξέρω. Μόλις μου το είπε ο σεκιούριτι έξω. Αλλά περίμενε κάπου σε ξέρω εσένα..
G - Αποκλείεται κύριε.
D - Κι όμως είμαι σίγουρος πως κάπου σε έχω ξαναδεί.. Τέλος πάντων. Θα σου φέρω κάποια έγραφα, βγάλε δέκα αντίγραφα εκ των οποίων τα έξι θα τα στείλεις στις διευθύνσεις που θα σου δώσω.
G - Μάλιστα κύριε. Ευτυχώς που δεν θυμήθηκε πως εγώ ήμουν που τον έκανα χάλια εκείνη την μέρα, αλλιώς πιστεύω πως θα με απέλυε από το πρώτο λεπτό. Αλλά τώρα να η ευκαιρία μου. Θα μείνω ένα διάστημα κοντά του και θα προσπαθήσω να μάθω τις συνήθειες του, να δω τον τρόπο ζωής του και στη συνέχεια να πράξω αναλόγως..
D - Τελείωσες με αυτό που σε έβαλα να κάνεις;
G - Μάλιστα κύριε.
D - Τότε γιατί δεν με ειδοποίησες; Ακόμη δεν ήρθες προσπαθείς να γλιτώσεις δουλειά; Μα πως να τον ειδοποιήσω; Αφού δεν επιτρέπει σε κανέναν να μπαίνει στο γραφείο του αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος.
G - Όχι κύριε. Σας πληροφορώ πως έχω πολύ όρεξη για δουλειά. Δεν ήρθα να σας ενημερώσω πως τελείωσα γιατί δεν ήθελα να σας ενοχλήσω.
D - Τέλος πάντων. Πάρε αυτά και τοποθέτησε τα ανάλογα με την ημερομηνία τους. Τα θέλω σύντομα.
G - Μάλιστα κύριε Donovan.
Η Amy είχε δίκιο, είναι πολύ απαιτητικός και φαίνεται σκληρός. Φοβάμαι πως θα αποτύχω στην πρώτη μου δουλειά μαζί του. Παρόλα αυτά εγώ πρέπει να προσπαθήσω. Θα ακολουθήσω το σχέδιο και ελπίζω τίποτα να μην πάει στραβά και να καταφέρω αυτό για το οποίο προορίζομαι..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πέρασαν δύο μήνες από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω για τον Donovan και εκείνος φαίνεται ευχαριστημένος από 'μένα. Σήμερα έχουμε πολύ δουλειά. Το αφεντικό μου θα φύγει σε δύο μέρες για την Νέα Υόρκη, όπου θα μείνει για τρεις μέρες. Οπότε πρέπει σήμερα να βγάλουμε όλη αυτή τη δουλειά.
Χτύπησα την πόρτα και αφού μου το επέτρεψε μπήκα διστακτικά στο γραφείο του.
G - Κύριε Donovan σας έφερα ο,τι μου ζητήσατε.
D - Ευχαριστώ. Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε.
D - Gabriela είπαμε σε λένε;
G - Μάλιστα κύριε.
D - Όμορφο όνομα. Λοιπόν Gabriela εργάζεσαι στην εταιρεία μου δύο μήνες τώρα, έχεις κάποιο παράπονο;
Τι ερώτηση είναι αυτή τώρα;
G - Όχι κύριε. Τι παράπονο να έχω;
D - Από που είσαι Gabriela;
G - Από ένα χωριό. Είναι αρκετά μακριά από εδώ.
D - Κατάλαβα. Θες να κάτσεις; Μην στέκεσαι όρθια τόση ώρα.
G - Ευχαριστώ κύριε Donovan, αλλά έχουμε αφήσει τη δουλειά στη μέση.
D - Νομίζω πως μπορεί να περιμένει. Για πες μου για 'σένα κάποια πράγματα.
G - Τι θέλετε να μάθετε;
D - Πες μου για την οικογένειά σου.
G - Οι γονείς μου ήταν αγρότες. Τίμιοι άνθρωποι. Πάντα αγωνιζόντουσαν για το καλύτερο. Αγαπούσαν εμένα και τις δυο αδερφές μου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Ήθελαν να είμαστε ευτυχισμένες και να μην μας λείψει τίποτα.
Σταμάτησα. Ένας κόπος έπνιγε το λαιμό μου και με εμπόδιζε να συνεχίσω. Τα μάτια μου είχαν γεμίσει δάκρυα. Οι γονείς μου..
D - Είσαι εντάξει Gabriela;
G - Ναι, απλώς μου λείπουν πολύ.
D - Δεν ζούνε;
G - Δυστυχώς όχι κύριε. Δεν φαντάζεστε πόσο οδυνηρό είναι να χάνεις δικούς σου ανθρώπους. Μου λείπουν όσο τίποτα άλλο.
D - Σε καταλαβαίνω Gabriela και σου ζητώ συγνώμη που σε έκανα να θυμηθείς τους γονείς σου και να στεναχωρηθείς τόσο.
G - Δεν πειράζει κύριε. Αυτά είναι μες στη ζωή.
D - Όλα είναι μες στη ζωή Gabriela. Ο θάνατος, η ευτυχία.. ο έρωτας.
G - Ναι..
D - Εσύ έχεις κάποιον έρωτα αυτό το διάστημα;
G - Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο μου κάνετε αυτή την ερώτηση κύριε Donovan.
D - Από περιέργεια και άσε πια αυτό το κύριε Donovan, μπορείς να με λες David. Με είχε πλησιάσει επικίνδυνα.
G - Δεν νομίζω πως αυτό είναι καλή ιδέα κύριε.
D - Γιατί είσαι τόσο σφιγμένη Gabriela;
G - Κύριε νομίζω πως πρέπει να φύγω. Πέρασε η ώρα και ίσως μπορούμε να συνεχίσουμε τη δουλειά αύριο.
D - Γιατί βιάζεσαι τόσο Gabriela;
G - Είμαι πολύ κουρασμένη κύριε. Μάλλον πρέπει να πάω να κοιμηθώ.
Συνοφρυώθηκε και τελικά είπε:
D - Έχεις δίκιο. Έλα θα σε πάω εγώ.
G - Κύριε αλήθεια δεν χρειάζεται.
D - Δεν θα σε αφήσω μόνη μέσα στη νύχτα. Θα σε πάω εγώ και δεν σηκώνω κουβέντα, άλλωστε απ' ότι έχω δει δεν έχεις αμάξι, με τα πόδια έρχεσαι κάθε πρωί.
G - Δεν έχω αμάξι, αλλά μπορώ να πάω μόνη μου, όπως κάθε μέρα κύριε.
D - Νομίζω πως ήμουν ξεκάθαρος. Δεν θα το συζητήσω άλλο. Πάρε τα πράγματα σου και πάμε.
Εγώ και ο Donovan στο ίδιο αμάξι. Γιατί με φοβίζει αυτό;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπήκα στο αυτοκίνητο του Donovan και του εξήγησα πως ακριβώς να με πάει στο σπίτι μου. Για όσο 'μένω εδώ νοίκιασα ένα σπίτι όχι μακριά από τη δουλειά μου.
"Λοιπόν; Έχεις κάποια σχέση αυτό το διάστημα;"
"Όχι κύριε Donovan"
"Πολύ περίεργο"
"Περίεργο για ποιο λόγο;"
"Μια τόσο ελκυστική γυναίκα να μην έχει σχέση.. Δεν πέφτουν κατά πάνω σου οι άντρες;"
"Δεν δίνω καν σημασία"
"Γιατί;"
"Γιατί δεν με ενδιαφέρει"
"Αν ήμουν εγώ ένας από αυτούς τους άντρες που έπεφταν κατά πάνω σου θα σε ένοιαζε;"
"Τι εννοείτε;"
"Αν εγώ για παράδειγμα δεν μπορούσα να κρατηθώ μακριά σου. Τι θα έκανες;"
"Θα σας κρατούσα εγώ μακριά"
"Πώς; Αν εγώ σε ήθελα τόσο πολύ δεν θα μπορούσες να με κρατήσεις μακριά σου με τίποτα. Τότε τι θα γινόταν;"
"Τίποτα κύριε Donovan"
Σταμάτησε το αυτοκίνητο έξω από το διαμέρισμα μου και με κοίταξε
"Φαντάζομαι καταλαβαίνεις που το πάω"
"Όχι κύριε. Ούτε καταλαβαίνω και ούτε θέλω να καταλάβω"
"Γιατί απλά δεν δοκιμάζεις μαζί μου;"
"Έχω μάθει να μην μπερδεύω τα επαγγελματικά με τα ερωτικά κύριε Donovan. Είστε το αφεντικό μου, όχι η σχέση μου"
"Δεν μιλάμε καν για σχέση. Δεν θέλω σχέση, εσένα θέλω και σε θέλω τώρα"
"Λυπάμαι κύριε. Για πρώτη φορά θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν πρόκειται να κάνω κάτι μαζί σας. Ούτε τώρα, ούτε ποτέ"
Πήγα να ανοίξω την πόρτα από το αυτοκίνητο, όταν μου έπιασε το χέρι και μου είπε:
"Δεν είπα ακόμη την τελευταία μου λέξη Gabriela. Δεν πρόκειται να σε παρακαλέσω πολύ. Εσύ θα είσαι που θα με παρακαλάς"
Το πρόσωπό του ήταν πλέον τόσο κοντά στο δικό μου που μύριζα το αλκόολ στην άνασα του.
"Δεν χρειάζεται να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Δεν θέλω να με παρακαλάτε, ούτε να σας παρακαλάω εγώ."
"Δεν καταλαβαίνεις έτσι; Καμιά γυναίκα δεν θα πει όχι σε 'μένα και όσες το έκαναν το μετάνιωσαν"
"Κύριε Donovan δεν πρόκειται να μετανιώσω για τα πιστεύω μου. Για 'μένα είστε απλά το αφεντικό μου και τίποτα παραπάνω. Γι' αυτό σας ευχαριστώ που με φέρατε ως το σπίτι. Καληνύχτα σας κύριε."
Άνοιξα την πόρτα, βγήκα από το αυτοκίνητο του και βάδισα γρήγορα προς την πόρτα. Τι ήταν κι αυτό σήμερα; Και αν όντως εννοούσε αυτό που είπε και με κάνει να μετανιώσω; Όχι Gabriela, εσύ έκανες το σωστό! Το έκανα;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το επόμενο πρωί μπήκα στο γραφείο και είδα τον Donovan να κάθετε ήδη στην καρέκλα του και να κάνει τα πρωινά του τηλεφωνήματα.
"Καλημέρα κύριε Donovan"
"Άργησες!"
"Συγνώμη κύριε αλλά, ούτε πέντε λεπτά δεν έκανα"
Σηκώθηκε από το γραφείο και με πλησίασε αργά.
"Εδώ είμαστε σοβαρή εταιρεία. Δεν μπορείς να αργείς ούτε δευτερόλεπτο, θα 'πρεπε να ήσουν εδώ πριν της 7"
"Δεν θα ξανασυμβεί κύριε"
"Το καλό που σου θέλω Gabriela"
Έκατσα στο γραφείο μου και ξεκίνησα αμέσως τη δουλειά.
"Πάρε αυτά έλεγξε τα και στειλ' τα στον κύριο Χολμς"
"Μάλιστα κύριε"
"Μην αργήσεις"
Τελείωσα τη δουλειά που μου έβαλε ο κύριος Donovan και αφού δούλεψα λίγες ώρες ακόμη βγήκα στη βεράντα για διάλειμμα.
"Τι κάνεις εδώ;" Ο Donovan εμφανίστηκε μπροστά μου χωρίς να το περιμένω.
"Με τρομάξατε! Κάνω ένα διάλειμμα"
"Από τώρα διάλειμμα;"
"Έχουν περάσει τόσες ώρες κύριε. Κουράστηκα"
"Κουράστηκες;"
"Ναι κύριε"
"Μπορώ να σε βοηθήσω να ξεκουραστείς"
"Πρέπει να κάνω ένα τηλεφώνημα. Συγνώμη"
Τον άφησα μόνο του στη μεγάλη βεράντα και κάθισα στην καρέκλα του γραφείου μου. Δεν είχα σκοπό να πάρω κάποιον τηλέφωνο, ήθελα απλώς να τον ξεφορτωθώ..
Όλη την υπόλοιπη μέρα ενώ εγώ προσπαθούσα να τον αποφύγω εκείνος έβρισκε συνεχώς μια ευκαιρία για να είναι κοντά μου και να με κάνει να νιώθω αμήχανα. Όταν κατέβηκα στην καφετέρια να πάρω έναν καφέ ήρθε κι εκείνος και περίμενε στην ουρά ακριβώς πίσω μου για να με αγγίζει δήθεν τυχαία, ενώ θα μπορούσε να κάνει την παραγγελία του και να του τη στείλουν όπως πάντα. Στη συνέχεια ενώ δούλευα ήρθε και στάθηκε πάνω από το κεφάλι μου δήθεν για να δει αν κάνω σωστά αυτό που μου ζήτησε. Με φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση, παρόλο που προσπαθώ να μην τον συναντώ αν δεν υπάρχει λόγος. Ευτυχώς που σε μια μέρα θα φύγει για Νέα Υόρκη και τουλάχιστον για τρεις μέρες δεν θα είναι εδώ. Ίσως βρει και καμιά κοπέλα και σταματήσει να κυνηγάει εμένα.
Όταν τελείωσε το ωράριο μου ετοιμάστηκα να φύγω, μιας και είχαμε κανονίσει με την Amy να βγούμε απόψε.
Ο Donovan με σταμάτησε στην πόρτα και μου είπε
"Έλα Gabriela, θα σε πάω εγώ σπίτι"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Όχι σήμερα κύριε Donovan"
"Μην ξεκινάς πάλι τα ίδια με χθες"
"Έχω κανονίσει κύριε"
"Α ναι; Με ποιους;"
"Με την Amy, από τη ρεσεψιόν και κάτι φίλους"
"Μάλιστα. Και που θα πάτε;"
"Για ποτό"
"Εννοώ σε ποιο μαγαζί"
"Δεν γνωρίζω κύριε. Θα δούμε"
"Εντάξει τότε. Θα σε δω μετά από τρεις μέρες Γαβριέλα"
"Ναι"
"Θα μου λείψεις" Με πλησίασε κοιτάζοντας με, με λάγνο βλέμμα.
"Καλό ταξίδι κύριε Donovan" Βγήκα από το γραφείο του και κατέβηκα στη ρεσεψιόν.
"Άντε που είσαι ρε;"
"Συγνώμη Amy, με είχε στριμώξει ο Donovan"
"Καλά κάνεις και δεν υποκύπτεις"
"Μα γιατί να υποκύψω;"
"Γιατί αντικειμενικά είναι πολύ ωραίος άνδρας"
"Σιγά τον ωραίο"
"Ε όχι ρε Γαβριέλα. Μπορεί να είναι ανόητος, εγωιστής και να νομίζει πως πουλάει και αγοράζει τα πάντα με τα λεφτά του, αλλά ότι είναι κούκλος του το αναγνωρίζω και με το παραπάνω"
"Για να το λες εσύ"
"Νόμιζα πως σ'αρέσει"
"Από που και ως που;"
"Από τον τρόπο που τον κοιτάς. Και δεν εννοώ το απαξιωτικό βλέμμα σου όταν σε στριμώχνει, αλλά το πως τον κοιτάς όταν δεν σε κοιτάζει"
"Με αδιαφορία. Άντε τελείωνε να φύγουμε"
"Αχ πως αλλάζεις θέμα.."
"Θα αργήσουμε"
"Όντως πρέπει να φύγουμε θα μας περιμένουν"
"Που θα πάμε;"
"Σε ένα μπαράκι που άνοιξε πρόσφατα"
"Ποιοι θα είμαστε;"
"Εγώ, εσύ.."
"Προφανώς"
"Άσε με να τελειώσω! Ο Ρίκι μου, η Τζόαν από το κυλικείο και ο Ρόμπερτ ο σεκιούριτι της εισόδου"
"Ωραία!"
Βγήκαμε με την Amy από την εταιρεία και κοίταξα προς το παράθυρο του γραφείου του. Είχε το βλέμμα του κολλημένο πάνω μου μέχρι που μπήκα στο αυτοκίνητο της και φύγαμε από εκεί.
"Αυτός ο άνθρωπος με αναστατώνει"
"Άρα το παραδέχεσαι πως σ'αρέσει"
"Δεν είπα αυτό! Απλά να.. με κοιτάζει με ένα ύφος ώρες ώρες. Δεν ξέρω με κάνει και νιώθω περίεργα!"
"Ωχ, δεν είναι καλό αυτό"
"Τι εννοείς;"
"Πρόσεχε, μόνο αυτό σου λέω"
"Τι να προσέχω;"
"Αν ερωτευτείς τον Donovan τελείωσες"
"Εγώ; Να τον ερωτευτώ; Πώς σου ήρθε αυτό;"
"Πρώτα σε κάνει να αναστατώνεσαι και να νιώθεις περίεργα, μετά ποιος ξέρει; Μόνο πρόσεχε, εσένα σκέφτομαι"
"Μην ανησυχείς δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο"
Πρόκειται;
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Φτάσαμε στο μπαράκι όπου μας περίμενε η παρέα μας και η Έιμι έτρεξε να αγκαλιάσει τον Ρίκι. "Αργήσατε λιγάκι"
"Η Γαβριέλα είχε μια δουλειά με το μεγάλο αφεντικό"
"Τον ξάδερφό μου εννοείς;"
"Ναι αυτόν.."
"Α, να τος!" Η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Donovan.
Φυσικά τράβηξε τα βλέμματα όλα πάνω του, ενώ όλες οι κοπέλες που βρίσκονταν στο μαγαζί τον κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα. Σιγά ρε κορίτσια..
"Τι κάνει αυτός εδώ Ρίκι;" Τον ρώτησε απότομα η Έιμι.
"Με πήρε και με ρώτησε αν θα βγω. Του είπα ναι και μου ζήτησε να έρθει. Δεν γινόταν να αρνηθώ, εξάλλου είναι ξάδερφός μου"
"Και πολύ υπεροψίας'
"Έιμι δεν μπορούσα να του πω όχι" Η Έιμι απλά τον κοίταξε απεγνωσμένα χωρίς να μιλήσει.
"Γεια σας!" Ο Donovan χαμογέλασε και σχεδόν μετρούσα τα θύματα που είχε ρίξει απλά και μόνο με ένα χαμόγελο.
"Γεια σας κύριε Donovan " Αποκρυθήκαμε όλοι.
"Όχι κύριε τώρα παιδιά. Είμαστε εκτός γραφείου. Σκέτο Ντειβιντ"
"Είναι λίγο περίεργο κύριε.. δηλαδή Ντέιβιντ" Του απάντησε η Τζόαν.
Εκείνος παρήγγειλε και ήρθε δίπλα μου.
"Ωραία βραδιά έτσι;"
"Είναι.."
"Και μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερη, αν το θελήσεις"
"Δεν χρειάζεται κύριε"
"Τόσο απόμακρη Γαβριέλα.. Αλήθεια εσύ δεν σταματάς ποτέ να είσαι έτσι αντιδραστική; Δεν χαλαρώνεις;"
"Χαλαρώνω κύριε. Απλά τώρα δεν με αφήνετε να το κάνω"
"Εσύ δεν με αφήνεις, θέλω να σε χαλαρώσω εγώ" Είχε πλησιάσει αρκετά κοντά μου και ψιθύριζε σιγανά στο αυτί, ενώ η ανάσα του με έκανε να ανατριχιάζω ολόκληρη.
"Πρέπει να πάω στο μπάνιο"
Τινάχτηκα και απομακρύνθηκα γρήγορα από κοντά του. Μπήκα στο μπάνιο και προσπαθούσα να επαναφέρω την αναπνοή μου στον φυσιολογικό της ρυθμό. Όχι, δεν πρέπει να μου συμβεί εμένα αυτό. Έχω μια δουλειά να κάνω.. Δεν πρέπει να νιώσω για τον Ντέιβιντ γιατί αλλιώς θα καταστρέψω την πρώτη μου δουλειά και μετά ποιος ξέρει την τιμωρία μου και το μπλέξιμο στο οποίο θα ανακατευτώ .. Κι όμως, όταν βρίσκομαι κοντά του νιώθω την ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη.. Υπάρχει έλξη μεταξύ μας, από την μεριά του μόνο για το κρεβάτι, από τη μεριά μου ίσως για κάτι παραπάνω..
Σύνελθε Γαβριέλα, τι είναι αυτά που λες; Πρέπει να ξεκολλήσω επειγόντως και να αφοσιωθώ στην αποστολή μου. Ο Ντέιβιντ είναι ένα θύμα και εγώ οφείλω να καταφέρω τη δουλειά μου.
"Είσαι καλά Γαβριέλα;" Ο Donovan στεκόταν στην πόρτα και με κοίταζε.
"Ναι κύριε μια χαρά"
"Σε βλέπω λίγο αναστατωμένη.. Μήπως χρειάζεσαι κάτι;"
"Όχι κύριε"
"Αχ βρε Γαβριέλα γιατί είσαι τόσο απότομη μαζί μου; Δεν μου έδωσες καν μια ευκαιρία.. Μια μικρή ευκαιρία. Καταλαβαίνεις τι γίνεται τώρα; Αναγκάζομαι εγώ να σε κυνηγάω. Δεν είναι σωστό αυτό"
"Κύριε.."
"Σςς, μην μιλάς άλλο. Κάθε φορά με αποφεύγεις, τέρμα τώρα"
Μην με πλησιάζεις άλλο Donovan θα ουρλιάξω. Πέρασε το δάχτυλό του πάνω από στο στήθος μου, κοντά στο λαιμό μου, και εγώ τραβήχτηκα απότομα μακριά του.
"Ξέρω πως φοβάσαι να μπλέξεις μαζί μου, αλλά δεν μιλάμε για δεσμεύσεις και τέτοια. Ικανοποίησέ με εσύ με τον τρόπο που εγώ θέλω και να είσαι σίγουρη πως θα σε κάνω πολύ ευτυχισμένη" Είχε κολλήσει το κορμί μου πάνω στον τοίχο και είχε σχεδόν πέσει πάνω μου. Δεν άντεχα άλλο αυτό το πράγμα.
"Αρκετά! Ανέχτηκα πολλά από 'σένα Donovan αλλά φτάνει! Ούτε είμαι, ούτε πρόκειται να γίνω το παιχνιδάκι σου! Και ούτε περιμένω από 'σένα να με κάνεις ευτυχισμένη. Δεν είναι έτσι η ευτυχία. Εξάλλου τι γνωρίζεις εσύ από ευτυχία; Ένα συναισθηματικά κενό άτομο δεν είσαι; Το μόνο που ξέρεις να κάνεις είναι να παίζεις με τους ανθρώπους, χωρίς να σε νοιάζει τι πραγματικά νιώθουν! Τους πουλάς και τους αγοράζεις με τα λεφτά σου. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μαζί μου. Φτάνει πια! Κακομαθημένο πλουσιόπαιδο!"
Όρμηξα έξω από τις τουαλέτες όπου είχα αφήσει το αφεντικό μου να με κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό.
Μπράβο Γαβριέλα.. Σίγουρα η απόλυση δεν είναι μακριά..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Τι έγινε Γαβριέλα;"
"Τίποτα, απλά πρέπει να φύγω"
"Σου έκανε τίποτα;"
"Όχι. Θα τα πούμε αύριο Έιμι. Καληνύχτα παιδιά"
"Καληνύχτα Γαβριέλα"
Έφυγα βιαστικά από το μπαράκι, γιατί δεν ήθελα να αντιμετωπίσω ξανά το αφεντικό μου. Πήγα στο σπίτι μου και το άλλο πρωί ετοιμάστηκα για τη δουλειά. Ή θα μάθαινα για την απόλυση μου ή... δεν ξέρω.
Μπήκα στην εταιρεία και είδα την Έιμι.
"Τι έγινε χθες ρε;"
"Δεν έγινε κάτι. Μάθαμε κάτι για απολύσεις;"
"Όχι δεν ήρθε τέτοια εντολή. Γιατί ρε;"
"Όλα καλά, μην ανησυχείς"
Ανέβηκα στο γραφείο μου και έκατσα να δουλέψω, αλλά το μυαλό μου ήταν συνεχώς στον Ντόνοβαν. Ήμουν απότομη χθες, αλλά δεν γινόταν να τον αφήσω να νομίζει πως μπορεί να μου συμπεριφέρεται σαν ένα από τα πολλά παιχνίδια μου. Τι θα γίνει τώρα; Εγώ τι πρέπει να κάνω; Αν δεν με απολύσει πως θα του συμπεριφέρομαι; Θα κάνω σαν να μην συμβαίνει τίποτα ή όχι; Και όσον αφορά το σχέδιό μου; Τι θα γίνει; Πρέπει να συνεχιστεί εξάλλου αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι τώρα εδώ. Το κινητό μου χτύπησε μια φορά.
"Ένα νέο μήνυμα από: Ντόνοβαν" "Σκέφτηκα αυτά που μου είπες. Δεν έχεις δίκιο σε όλα και θα στο αποδείξω"
Να απαντήσω; Θα απαντήσω.
"Αποδείξεις; Εσύ Ντόνοβαν;"
"Ναι πρέπει να καταλάβεις πως δεν είμαι αυτό το τέρας που περιγράφεις. Θα σου εξηγήσω από κοντά. Καλή συνέχεια Γαβριέλα"
"Και σε 'σένα"
Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος πρέπει να έχει διπλή προσωπικότητα. Από τη μια μου την πέφτει και θέλω να του σπάσω τα μούτρα και από την άλλη.. Συγκεντρώσου Γαβριέλα. Έχεις δουλειά να κάνεις.
Τελείωσα τη δουλειά μου, δηλαδή ό,τι μπορούσα να κάνω, γιατί όπως προανέφερα το μυαλό μου ταξίδευε στην Νέα Υόρκη, στον Ντόνοβαν και στο σχέδιο μου. Βρήκα την Έιμι στο κυλικείο.
"Δεν μ'αρέσει το οτι δεν με εμπιστεύεσαι"
"Γιατί το λες αυτό;"
"Γιατί δεν μου έχεις πει ακόμη το τι συνέβει με το Ντόνοβαν"
"Ρε δεν είναι σημαντικό απλά"
"Α ναι; Γι' αυτό μόλις στον ανέφερα έγινες κατακόκκινη;"
Δεν της απάντησα.
"Τι έγινε; Πες μου"
"Μου την έπεσε απλά"
"Απλά;"
"Ναι κι εγώ απλά τον έβρισα"
"Απλά πάλι;"
"Ναι. Απλά"
"Και όλα αυτά έγιναν τόσο άπλα, αλλά στην πραγματικότητα είναι τόσο σύνθετα! Καλά έγιναν τόσα πράγματα και δεν μου είπες τίποτα;"
"Δεν ήξερα τι να πω"
"Γι' αυτό με ρώτησες για την απόλυση;"
"Ναι και μου έκανε εντύπωση το ότι δεν με απέλυσε"
"Με αυτά που μου λες κι εμένα.."
"Τι να πω;"
"Άστο δεν έχει νόημα να το αναλύουμε. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει"
"Σωστά, εσύ; Όλα καλά με τον Ρίκι;"
"Ναι όλα μια χαρά"
"Χαίρομαι για 'σένα.."
"Μην ανησυχείς, όλα καλά θα πάνε"
"Μακάρι Έιμι.."
Μακάρι...
